Και η τραγωδία για τα σοβιετικά συμφέροντα…
Το άρθρο αυτό γράφεται για ιστορικούς λόγους, με αφορμή την διοργανωθείσα Ημερίδα με θέμα «Γεώργιος Γρίβας Διγενής: Η ζωή και η δράση του», το Σάββατο 10 Ιουνίου 2017 στην αίθουσα τελετών του Παγκυπρίου Γυμνασίου στη Λευκωσία.
Την Ημερίδα διοργάνωσαν το Συμβούλιο Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-59, οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955-59, το Ίδρυμα Απελευθερωτικού Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-59 και το Γενικό Επιτελείο Στρατού Ελλάδας, με την ευκαιρία των 120 χρόνων από τη γέννηση του Γεωργίου Γρίβα Διγενή, Στρατιωτικού Αρχηγού του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59.
Το 2005, η γράφουσα εντόπισε ορισμένα πολύ σημαντικά έγγραφα να αναρτώνται στην ιστοσελίδα του Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας (Φόρειν ΄Οφις), κάτι που πολύ σπάνια συμβαίνει, γι΄αυτό και περέμειναν για πολύ λίγο καιρό και μεταφέρθηκαν σε ιστορικές βιβλιοθήκες. Αφορούσαν εμπιστευτική αλληλογραφία του πρωθυπουργού Sir Winston Churchill. Μελετώντας τα κείμενα των για 60 χρόνια άκρως απορρήτων μέχρι τότε εγγράφων, βρήκα και την ιστορική αποκάλυψη ότι η μάχη που έδωσε ο Στρατηγός Γρίβας το 1944 επικεφαλής των Χιτών με βρετανική βοήθεια, η μάχη στο Θησείο όπως έμεινε γνωστή, αποτρέποντας την κατάληψη της Αθήνας από τις δυνάμεις του κομμουνιστικού ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που πίστευε στην πραγμάτωση του πολιτικού οράματος της Αριστεράς να εντάξει την Ελλάδα στον Ανατολικό Συνασπισμό (που όμως δεν είχε εν πάση περιπτώσει καμία προοπτική πραγματοποίησης) είχε λάβει χώρα με την προκαταβολική γνώση και συγκατάθεση του Στρατάρχη Joseph Stalin.
Πιο συγκεκριμένα, αυτό επιβεβαιώνεται στην παράγραφο 8 μακροσκελούς προσωπικής και άκρως απόρρητης επιστολής του Βρετανού πρωθυπουργού Sir Winston Churchill ημερ. 29.4.1945 προς τον Στρατάρχη Stalin.
Η επίμαχη αναφορά έλεγε επί λέξει ως εξής: « With regard to your reference to Greece and Belgium, I recognise the consideration which you gave me when we had to intervene with heavy armed Forces to quell the EAM-ELAS attack upon the centre of Government in Athens. We have given repeated instructions that your interest in Roumania and Bulgaria is to be recognised as predominant…”
Mετάφραση: “ Σχετικά με την αναφορά σας στην Ελλάδα και το Βέλγιο, αναγνωρίζω την κατανόηση (βοήθεια) που μου δώσατε όταν έπρεπε να επέμβουμε με βαρετές ένοπλες δυνάμεις για να καταπνίξουμε την επίθεση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στο κέντρο της κυβέρνησης στην Αθήνα. Δώσαμε επανειλημμένα οδηγίες ότι το ενδιαφέρον σας για την Ρουμανία και την Βουλγαρία πρέπει να αναγνωριστεί ως επικρατέστερον. ”
Η παράγραφος αυτή μας φανέρωσε μετά από 60 ολόκληρα χρόνια το 2005, (73 χρόνια σήμερα) ότι τελικά η μάχη του Γρίβα με την βοήθεια των βρετανικών συμμαχικών τότε δυνάμεων εναντίον των Ελλήνων κομμουνιστών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, έγινε με την γνώση και εμφαντικά συνεννόηση και έγκριση του Στρατάρχη Stalin με τον Βρετανό πρωθυπουργό Sir Winston Churchill. Το νέο αυτό στοιχείο ουσιαστικά ανατρέπει ιστορικά δεδομένα και καλεί τους ιστορικούς να αναθεωρήσουν τα γεγονότα της τότε εποχής αλλά και τις ευθύνες.
Η συνεργασία Churchill/Stalin κάλυψε την περίοδο 1941 – 45 και οι δύο άνδρες είχαν κατ΄ιδίαν συνάντηση τον Αύγουστο του 1942 όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Μόσχα. Αμφότεροι είχαν μέχρι το 1944 προαποφασίσει και συμφωνήσει ότι η Ελλάδα δεν θα περιλαμβανόταν στον Ανατολικό Συνασπισμό. Σύμφωνα με άλλα αποδεσμευμένα βρετανικά έγγραφα στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο, φαίνεται ότι η αρχική συνεργασία που προσέφεραν οι Βρετανοί στους Κομμουνιστές με όπλα και χρυσές λίρες αποκλείοντας τις δεξιές δυνάμεις στην Ελλάδα οφειλόταν στο γεγονός ότι μια ομάδα στην βρετανική κυβέρνηση πίστευε ότι ο Stalin θα επέλεγε την Ελλάδα. Όμως, ο τελευταίος στην τελική συμφωνία με τον Βρετανό πρωθυπουργό επέλεξε την Ρουμανία και Βουλγαρία. ΄Ετσι βρίσκουμε τους Βρετανούς τελικά να χρειάζονται την βοήθεια του Στρατηγού Γρίβα [φωτο] και των Χιτών για να γλυτώσουν την Αθήνα από τους Κομμουνιστές σε συνεννόηση με τον Stalin… Σε τελική ανάλυση Stalin και Βρετανοί ευθύνονταν άμεσα για την εμφύλια σφαγή του Ελληνισμού…
Στις 24.4.05 ο εκπαιδευτικός κ. Γαβριήλ Μηνά σε άρθρο του στην ‘Σημερινή’ με τίτλο‘Γεώργιος Γρίβας Διγενής – Επιβεβλημένη αναγνώριση’ σημείωσε τα πιο κάτω:
“Οι κομμουνιστές στην Ελλάδα και την Κύπρο δεν χωνεύουν τον Γ. Γρίβα Διγενή, γιατί αυτός με τον αγώνα του το 1944 στο Θησείο επικεφαλής των Χιτών, απέτρεψε την κατάληψη της Αθήνας από τις δυνάμεις του ΕΑΜ και την, στη συνέχεια, πραγμάτωση του πολιτικού οράματος της Αριστεράς να εντάξει και την Ελλάδα στον ανατολικό Συνασπισμό, ανάμεσα στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Μετά την κατάρρευση, βέβαια, του υπαρκτού σοσιαλισμού στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και την απ΄όλους αποδοχή της πραγματικής χρεοκοπίας αυτού του συστήματος σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής, της οικονομικής, αλλά και της ηθικής και της πνευματικής ζωής, οι Αριστεροί και άλλοι ‘προοδευτικοί’ ΄Ελληνες θα έπρεπε, αν διέθεταν ιστορική εντιμότητα, να ευγνωμονούν δημόσια τον Γρίβα. Γιατί με τον αγώνα του ο Γρίβας την περίοδο του 1944-45 κατέστησε δυνατό η Ελλάδα να αποφεύγει την κομμουνιστικοποίησή της και σήμερα να υπερέχει κατά παρασάγγας, πολιτικά, κοινωνικά και πνευματικά και οικονομικά απ΄όλες τις χώρες της Βαλκανικής. ”
Επιβεβαιώθηκαν και τα γραφόμενα του μακαριστού ιστορικού και δημοσιογράφου Σπύρου Παπαγεωργίου ο οποίος με το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο “Ο Γρίβας και η ‘Χ’ Το χαμένο αρχείο» αποκάλυψε πριν πεθάνει την κομμουνιστική πολιτική και την συμπεριφορά της έναντι του Στρατηγού Γρίβα Διγενή.
Οι παλιοί κομμουνιστές θα έπρεπε να κρύψουμε τα πρόσωπα από ντροπή!
Την 1.4.2017 ένας παλιός ελλαδίτης κομμουνιστής, όμως, ο Τάκης Λαζαρίδης, είχε το θάρρος να βγει και να δημοσιεύσει ένα άρθρο σοκ όπως χαρακτηρίστηκε, στην εφημερίδα «δημοκρατία» των Αθηνών.
Έγραψε μεταξύ άλλων…
Με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου Μπελογιάννη θα ήθελα, δεδομένου ότι υπήρξα αυτός που έζησε μαζί του τις τελευταίες μέρες, τις τελευταίες του στιγμές, να σημειώσω τα εξής.
Α) Ο Μπελογιάννης υπήρξε αναμφισβήτητα μια ηρωική φυσιογνωμία, μια από τις μορφές εκείνες που σπάνια αναφαίνονται στον τόπο και στον χρόνο. Ηταν ένα θαρραλέος και ανιδιοτελής αγωνιστής, που έδωσε τη ζωή του (ενώ θα μπορούσε να σωθεί συμβιβαζόμενος), αγωνιζόμενος για υψηλά, πανανθρώπινα ιδανικά, για ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι συνεπώς άξιος τιμής και σεβασμού, όμως έως εδώ. Διότι ταυτόχρονα ήταν και ένας πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης που με τη δράση του πλήγωσε, άθελά του έστω, την πατρίδα. Πολέμησε στον Εμφύλιο, αποκλειστικά υπεύθυνοι για τον οποίο ήμασταν εμείς. Και όταν λέω εμείς, εννοώ ο Ζαχαριάδης και η παρέα του, που δρούσαν πάντοτε κατ’ εντολήν της Μόσχας.
Η τραγωδία μας, που είναι βέβαια και τραγωδία του Μπελογιάννη, συνίσταται στο ότι νομίζαμε ότι πολεμούσαμε για υψηλά ιδανικά, ενώ στην πραγματικότητα πολεμούσαμε και δίναμε τη ζωή μας για την προώθηση των στόχων της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής.
Βαρύ ήταν το υλικό και ανθρώπινο κόστος του Εμφυλίου. Τον πληρώσαμε εμείς, όμως ταυτόχρονα τον πλήρωσαν και πολλοί αθώοι.
Είχαμε κάθε δικαίωμα να θυσιάσουμε τη ζωή μας καταπώς θέλαμε, δεν είχαμε όμως κανένα δικαίωμα να θυσιάσουμε τις ζωές αθώων συμπατριωτών μας. Δεν μας πρέπουν, λοιπόν, τιμές και μνημεία. Και αντί για εγκαίνια μνημείων, που ως μόνο αποτέλεσμα έχουν να διχάζουν και να αναζωπυρώνουν τα πάθη και τα μίση του παρελθόντος, θα έπρεπε εμείς οι παλιοί κομμουνιστές, και μαζί ο Τσίπρας και η παρέα του, να κρύψουμε το πρόσωπο από ντροπή και να κλάψουμε πικρά για το αδικοχαμένο αίμα των δικών μας αλλά και των αδελφών μας της άλλης πλευράς…. Κι αν πάλι ο Τσίπρας ήθελε οπωσδήποτε να στήσει μνημεία, θα έπρεπε πρώτα να στήσει μνημείο για τον συνταγματάρχη Ψαρρό ή για τις μαρτυρικές μανάδες της Ηπείρου που εκτελέστηκαν γιατί ήθελαν να σώσουν τα παιδιά τους. Θα έπρεπε να επισκεφθεί πρώτα το στρατιωτικό νεκροταφείο της Καστοριάς και να αποθέσει ένα λουλούδι στη μνήμη των χιλιάδων αξιωματικών και των ανδρών του Ελληνικού Στρατού που έπεσαν στον Γράμμο και στο Βίτσι για να παραμείνει η πατρίδα μας ελεύθερη και δημοκρατική. Τόσο ελεύθερη και δημοκρατική, ώστε να μπορεί να γίνεται, με την ελεύθερη ψήφο του λαού, πρωθυπουργός και να κρατάει στα χέρια του τη μοίρα τη δική μας και των παιδιών μας!… Συγγραφέας, συγκατηγορούμενος και συγκατάδικος του Νίκου Μπελογιάννη»
(Οι υπογραμμίσεις της συγγραφέως Φ.Α)
Η τραγωδία…
Εις επιβεβαίωση της ομολογίας του κ. Τάκη Λαζαρίδη, παραθέτω ένα έγγραφο από τα αποδεσμευμένα βρετανικά έγγραφα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, ημερ. 7 Σεπτεμβρίου 1944.Τίτλος: GREECE, POLITICAL, RUSSIAN MISSION AND EAM POLICY
- 1. The Russian Mission to Greece told EAM to agree to any demands of the National Government.
- 2. LEFKOS, who is a member of EAM’s Central Committee, told a meeting of Representatives that at the moment the Russians are weak and poor therefore EAM must accede to Britain’s demands through the National Government. He also said that Representatives should spread a rumour that Britain has promised to Bulgaria the territories of THRACE and MACEDONIA, and to Turkey the Islands of DODECANESE, SAMOS, CHIOS, and MYTILINI. Meanwhile EAM’s policy should no longer be political but Military in order to gain the full support of the people. This change over, he said, should be effected before the National Government arrives in Greece, otherwise the people will not listen to EAM.
Μετάφραση: «ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΡΩΣΣΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΑΜ
1. Η ρωσική αποστολή στην Ελλάδα είπε στο ΕΑΜ να δεχθεί όλες τις απαιτήσεις της Εθνικής Κυβέρνησης.
2. Ο ΛΕΥΚΟΣ, ο οποίος είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ, σε συνεδρία των Αντιπροσώπων τους είπε ότι προς το παρόν οι Ρώσοι είναι αδύνατοι και φτωχοί επομένως το ΕΑΜ πρέπει να δεχθεί τις απαιτήσεις της Βρετανίας μέσω της Εθνικής Κυβέρνησης. Επίσης είπε πως οι Αντιπρόσωποι πρέπει να διασπείρουν το ψίθυρο ότι η Βρετανία υποσχέθηκε στη Βουλγαρία τις περιοχές της ΘΡΑΚΗΣ και ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ και στη Τουρκία τα ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ, ΣΑΜΟ, ΧΙΟ και ΜΥΤΙΛΗΝΗ. Εν τω μεταξύ η πολιτική του ΕΑΜ πρέπει να σταματήσει από Πολιτική και να γίνει Στρατιωτική για να κερδίσει τη πλήρη υποστήριξη του λαού. Αυτή η αλλαγή, είπε, πρέπει να ξεκινήσει πριν φθάσει στην Ελλάδα η Εθνική Κυβέρνηση αλλιώς ο λαός δεν θα ακολουθεί το ΕΑΜ.»
Ακριβώς όπως έγραψε ο Τάκης Λαζαρίδης μετά από 73 χρόνια, «Η τραγωδία μας… συνίσταται στο ότι νομίζαμε ότι πολεμούσαμε για υψηλά ιδανικά, ενώ στην πραγματικότητα πολεμούσαμε και δίναμε τη ζωή μας για την προώθηση των στόχων της σοβιετικής εξωτερικής πολιτικής…»
Υ.Γ. Η αποκάλυψη στην επιστολή Churchill πρωτο-δημοσιεύθηκε από την γράφουσα στην ‘Σημερινή΄ στις 4 Μαΐου 2005 και στην ‘Ελευθερία’ Λονδίνου στις 28 Απριλίου 2005.
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Λονδίνο 11/6/2017
https://tanea-diaspora.net/2017/06/11/%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1-1944-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD-%CE%B7-%CE%BC%CE%AC%CF%87/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου