Υποστράτηγος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ (Καιμακλί Λευκωσίας 1894 – Αθήνα 1984)

Σπύρος Δημητρίου

Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα - Διγενή

Ο Σταύρος Χριστοδουλίδης γεννήθηκε στο Καιμακλί της Λευκωσίας το 1894. Γονείς του ο Λοίζος και η Ελένη το γένος Κουρσουμπά και ο Σταύρος ήταν ο μικρότερος από τα πέντε αδέλφια της οικογένειας Χριστοδουλίδη. Είχε ιδιαίτερη επίδοση στα ελληνικά γράμματα αποφοιτώντας από το Παγκύπριο Γυμνάσιο το 1911. Μετά την γυμνασιακή του εκπαίδευση εργάσθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κύπρο, ως δημοδιδάσκαλος για ένα έτος. Είχε μέσα του την φλόγα της ελευθερίας και το όνειρό του ήταν να δει την Κύπρο στην αγκαλιά της μητέρας πατρίδος, την Ελλάδα.  Τον Οκτώβριο του 1912 αναχώρησαν για την Αθήνα μαζί με τον ένα αδελφό του, τον Ιωάννη. Και οι δύο απέβλεπαν σε μία καλύτερη τύχη. Πέρασαν πολύ δύσκολες μέρες και ο μεν αδελφός του σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ιατρική, ο ίδιος δε κατατάχθηκε εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό. Τον επόμενο χρόνο (19-6-1913) προάγεται σε δεκανέα και στη συνέχεια υπηρετεί σε τάγμα πολιτοφυλακής στην απελευθερωμένη Λήμνο από την 1-7-1914 έως 2-5-1915 όπου θα λάβει και το βαθμό του λοχία.

Τον ίδιο μήνα λήγει η θητείας του και απολύεται με «διαγωγήν εξαίρετον». Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου επανέρχεται στις τάξεις του στρατού στο 1^ο Σύνταγμα Πεζικού.  Η επιστράτευση έγινε τότε από την κυβέρνηση Βενιζέλου ως απάντηση στην όμοια κίνηση της Βουλγαρίας. Είναι ακόμη η περίοδος,  μεσούντος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που η Ελλάδα  δεν είχε αποφασίσει να εισέλθει στον πόλεμο στο πλευρό της «Αντάντ».

Στις 7 Μαρτίου 1916, ο Σταύρος Χριστοδουλίδης, λοχίας ακόμη, λαμβάνει απόσπαση για την Σχολή Ευελπίδων για να ακολουθήσει έτσι το επάγγελμα του στρατιωτικού. Την περίοδο 1917-1918 θα αντιμετωπίσει αρκετές περιπέτειες λόγω της ένταξής του στο «φιλοβασιλικό» στρατόπεδο.

Το 1918 αρραβωνιάστηκε την συμπατριώρισσά του Ελένη, το γένος Πιπερίδου, από τη Λευκωσία, την οποία νυμφεύθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1918. Απέκτησαν δυο αγόρια, τον Λοίζο(1920) και τον Περικλή (1925). Και τα δυο του παιδιά έγιναν στρατιωτικοί. Ο μεν πρώτος, ο Λοίζος, σταδιοδρόμησε μέχρι το βαθμό του Υποστρατήγου, ο δε δεύτερος, ο Περικλής, στο Πολεμικό Ναυτικό μέχρι τον βαθμό του Υποναυάρχου. Ο Σταύρος Χριστοδουλίδης, από τις κατατάξεώς του στον Ελληνικό Στρατό και εν συνεχεία μετά την έξοδό του από την Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων, μέχρι την αποστρατεία του, έλαβε μέρος σε όλους τους πολέμους της Ελλάδος.

Τον Μαίο του 1919 ο Χριστοδουλίδης τοποθετήθηκε στο 25^ο Σύνταγμα Πεζικού στην Ξάνθη. Μεταξύ 10 και 12 -7 1920 έλαβε μέρος  στη μάχη Κουλέλι Μπουργκάς (Πύθιο Διδυμοτείχου) και στις επιχειρήσεις για την κατάληψη της Ανδριανούπολης. Το φθινόπωρο του 1920 και μετά τις εκλογές της 1-11-1920 που έφεραν στην εξουσία φιλοβασιλική κυβέρνηση , ο Χριστοδουλίδης προάγεται σε υπολοχαγό και τον Μάιο του 1921 θα ακολουθήσει το Σύνταγμά του που φτάνει το πρωί της 9^ης Μαίου 1921, στη Σμύρνη. Θα συμμετάσχει σε όλες τις πολεμικές αναμετρήσεις του 25^ου Σ.Π στη Μικρά Ασία, πολεμώντας  με γενναιότητα σε όλες τις  μάχες. Όπως γράφει χαρακτηριστικά στην έκθεσή του  ο Διοικητής του Αντισυνταγματάρχης Αντωνόπουλος «..αναφέρομαι εις τας διαδοχικάς σημειώσεις μου του έτους 1921 με τη προσθήκη ότι κατά την εν αταξία γενομένην υποχώρησιν του Αυγούστου 1922 περιέσωσε (ο Χριστοδουλίδης) την σημαίαν και το ταμείον του Συντάγματος με ικανόν χρηματικόν ποσόν καίτοι είχε εγκαταληφθεί υπό του συνοδό του …»

Την περίοδο μετά την μετά την μικρασιατική καταστροφή η σταδιοδρομία του Λοχαγού Χριστοδουλίδη ήταν γενικά ομαλή και ο πόλεμος του 1940 τον βρίσκει επιτελάρχη της II Μεραρχίας. Τον Φεβρουάριο του 1941 τον συνταγματάρχη Χριστοδουλίδη αντικαθιστά ένας άλλος κύπριος αξιωματικός, στη θέση του επιτελάρχη της IIας Μεραρχίας, ο Αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας.

Ακολούθως αναλαμβάνει Διοικητής του 12^ου Συντάγματος Πεζικού (Πατρών). Μετά την κατάρρευση του μετώπου ο Χριστοδουλίδης κατορθώνει να αποφύγει το σύνταγμά του την αιχμαλωσία από τις ιταλικές δυνάμεις, διασώζοντας και πάλι σημαία και ταμείο και να το  οδηγήσει συντεταγμένα στην έδρα του στην Πάτρα.

Στην διάρκεια της κατοχής διέφυγε στη Μέση Ανατολή, μετά από δυο αποτυχημένες προσπάθειες , όπου συνέχισε το πόλεμο. Επέστρεψε στην Ελλάδα και αποστρατεύτηκε το 1949 με το βαθμό του υποστρατήγου.

Πέθανε πλήρης ημερών στην Αθήνα στις 30 Μαρτίου 1984.

Στη διάρκεια της στρατιωτικής του διαδρομής έλαβε πολλές διακρίσεις  και ειδικότερα έλαβε δυο φορές το «Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας».

Πηγή : Σταύρου Χριστοδουλίδη Ημερολόγιον εκστρατείας Μ. Ασίας  Εκδόσεις Συλλογές Αθήνα 2005