Κύρου, Αδωνις (Λευκωσία, 1872 - Αθήνα, 1918) Δημοσιογράφος, από τις σημαντικότερες μορφές του ελληνικού Τύπου
Το 1869 ο Κύρος Ιωαννίδης παντρεύεται την Ευφροσύνη Λιασίδη και αποκτούν ένα γιό τον Άδωνι. Λίγο μετά τον τοκετό της, το 1870 η Ευφροσύνη Λιασίδη πεθαίνει αφήνοντας ορφανό νήπιο τον Άδωνι Ιωαννίδη. Ο πατέρας του, πολυάσχολος και ίσως μη ικανός ν’ αναλάβει την ανατροφή του γιού του, αποστέλλει τον Άδωνι στους αδελφούς της μητέρας του. Ο θείος του Αχιλλέας Λιασίδης, γίνεται ο κηδεμόνας του νεαρού Άδωνι.
Μετά τις γυμνασιακές σπουδές του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο της Λευκωσίας, ενήλικος πλέον, αλλάζει το επώνυμο του «Ιωαννίδης» και κατά την κυπριακή συνήθεια, υιοθετεί το όνομα του πατέρα του –Κύρου- ως δικό του επώνυμο. Έκτοτε αποκαλείται Άδωνις Κύρου.
Ο Αχιλλεύς Λιασίδης τον αποστέλλει μετά το Γυμνάσιο κατ’ αρχάς στην Αλεξάνδρεια και κατόπιν στο Λονδίνο με σκοπό να συναντηθεί εκεί με τα μέλη της Κυπριακής Παροικίας και να βοηθήσει την ένωση της Κύπρου, η οποία βρισκόταν υπό τη Βρετανική Κυριαρχία, με την Ελλάδα.
Ενώ ο Άδωνις βρισκόταν στην Αγγλία, ο κηδεμόνας του πληροφορήθηκε για την κίνηση πολιτών και στρατιωτικών να ιδρύσουν την Εθνική Εταιρεία στην Αθήνα με σκοπό την απελευθέρωση του αλύτρωτου Ελληνισμού. Αποφασίζει λοιπόν να στείλει εκεί τον 22χρονο Άδωνι σαν σύνδεσμο. Έτσι από το 1892 ο Άδωνις Κύρου εγκαθίσταται στην Αθήνα χωρίς ποτέ πια να επιστρέψει στην αγαπημένη του Κύπρο, που όμως πάντοτε νοσταλγούσε.
Στην Αθήνα ο Άδωνις Κύρου αποφασίζει ν’ ασκήσει επαγγελματικά την δημοσιογραφία. (Κατά καιρούς έγραφε στην εφημερίδα «Πατρίς» της Λευκωσίας, την οποία εξέδιδε ο θείος του Αχιλλεύς Λιασίδης). Αρχικά απασχολήθηκε ως συντάκτης στο «Σκριπ» του Ευάγγελου Κουσουλάκου και στην «Ακρόπολη» του Βλάση Γαβριηλίδη. Το 1894 ο Άδωνις Κύρου μεταπήδησε στην νεοεκδοθείσα «ΕΣΤΙΑ» με την οποία θα συνδέσει και όλη του τη ζωή.
Παράλληλα αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα υπέρ της υπόδουλης πατρίδας του.
Στενός συνεργάτης του Γεωργίου Δροσίνη γίνεται πολύ γρήγορα ο αχώριστος φίλος των ποιητών «του Κύκλου της Εστίας», και των λογοτεχνών με κεντρικό πρόσωπο τον κουμπάρο του Γεώργιο Σουρή, δημιουργό του «Ρωμηού».
Όταν ο 1897 ο Δροσίνης εγκαταλείπει την δημοσιογραφία, ο Άδωνις Κύρου, με την οικονομική ενίσχυση του πατέρα του και του θείου του, αγοράζει την «ΕΣΤΙΑ» και καθίσταται ιδιοκτήτης και διευθυντής της σε ηλικία 27 ετών. Πολύτιμος συνεργάτης του μέχρι το θάνατό του στα 48 του χρόνια είχε τη σύζυγό του Δανάη Κουμάνη, εκ Ρουμανίας, με την οποία έζησε 22 χρόνια κι απόκτησε 3 αγόρια: τον Αχιλλέα, τον Κύρο και τον Αλέξανδρο.
Μετά τον θάνατο του συζύγου της και επειδή τα τρία τέκνα της ήταν ακόμη ανήλικα, η Δανάη ανέλαβε να τους εμφυσίσει και να τους μεταδώσει το «πνεύμα» της Εστίας για να συνεχισθεί το έργο του πατέρα τους και να εξασφαλισθεί και το μέλλον τους. Ξεπερνώντας τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες που παρουσίαζε, εκείνη την εποχή, το γεγονός ότι ήταν γυναίκα, η Δανάη Αδώνιδος Κύρου συνέχισε θαρραλέα και υπεύθυνα την κληρονομιά του συζύγου της.
Υπήρξε επίσης χρήσιμο μέλος της Αθηναϊκής Κοινωνίας με εξαιρετική δράση στο Άσυλο των Ανιάτων και στο Λύκειο των Ελληνίδων.
Το καλύτερο ελεγείο στην Δανάη Κύρου αφιέρωσε ο Ιωάννης Δαμβέργης στο λεύκωμά της το 1904:
«Αν σ’ ερωτήσουν τι έκαμες
στην Γη, φίλη κυρία;
-Έκαμα ό,τι και ο Ξενοφών
Κύρου παιδία!
Μετά τις γυμνασιακές σπουδές του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο της Λευκωσίας, ενήλικος πλέον, αλλάζει το επώνυμο του «Ιωαννίδης» και κατά την κυπριακή συνήθεια, υιοθετεί το όνομα του πατέρα του –Κύρου- ως δικό του επώνυμο. Έκτοτε αποκαλείται Άδωνις Κύρου.
Ο Αχιλλεύς Λιασίδης τον αποστέλλει μετά το Γυμνάσιο κατ’ αρχάς στην Αλεξάνδρεια και κατόπιν στο Λονδίνο με σκοπό να συναντηθεί εκεί με τα μέλη της Κυπριακής Παροικίας και να βοηθήσει την ένωση της Κύπρου, η οποία βρισκόταν υπό τη Βρετανική Κυριαρχία, με την Ελλάδα.
Ενώ ο Άδωνις βρισκόταν στην Αγγλία, ο κηδεμόνας του πληροφορήθηκε για την κίνηση πολιτών και στρατιωτικών να ιδρύσουν την Εθνική Εταιρεία στην Αθήνα με σκοπό την απελευθέρωση του αλύτρωτου Ελληνισμού. Αποφασίζει λοιπόν να στείλει εκεί τον 22χρονο Άδωνι σαν σύνδεσμο. Έτσι από το 1892 ο Άδωνις Κύρου εγκαθίσταται στην Αθήνα χωρίς ποτέ πια να επιστρέψει στην αγαπημένη του Κύπρο, που όμως πάντοτε νοσταλγούσε.
Στην Αθήνα ο Άδωνις Κύρου αποφασίζει ν’ ασκήσει επαγγελματικά την δημοσιογραφία. (Κατά καιρούς έγραφε στην εφημερίδα «Πατρίς» της Λευκωσίας, την οποία εξέδιδε ο θείος του Αχιλλεύς Λιασίδης). Αρχικά απασχολήθηκε ως συντάκτης στο «Σκριπ» του Ευάγγελου Κουσουλάκου και στην «Ακρόπολη» του Βλάση Γαβριηλίδη. Το 1894 ο Άδωνις Κύρου μεταπήδησε στην νεοεκδοθείσα «ΕΣΤΙΑ» με την οποία θα συνδέσει και όλη του τη ζωή.
Παράλληλα αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα υπέρ της υπόδουλης πατρίδας του.
Στενός συνεργάτης του Γεωργίου Δροσίνη γίνεται πολύ γρήγορα ο αχώριστος φίλος των ποιητών «του Κύκλου της Εστίας», και των λογοτεχνών με κεντρικό πρόσωπο τον κουμπάρο του Γεώργιο Σουρή, δημιουργό του «Ρωμηού».
Όταν ο 1897 ο Δροσίνης εγκαταλείπει την δημοσιογραφία, ο Άδωνις Κύρου, με την οικονομική ενίσχυση του πατέρα του και του θείου του, αγοράζει την «ΕΣΤΙΑ» και καθίσταται ιδιοκτήτης και διευθυντής της σε ηλικία 27 ετών. Πολύτιμος συνεργάτης του μέχρι το θάνατό του στα 48 του χρόνια είχε τη σύζυγό του Δανάη Κουμάνη, εκ Ρουμανίας, με την οποία έζησε 22 χρόνια κι απόκτησε 3 αγόρια: τον Αχιλλέα, τον Κύρο και τον Αλέξανδρο.
Μετά τον θάνατο του συζύγου της και επειδή τα τρία τέκνα της ήταν ακόμη ανήλικα, η Δανάη ανέλαβε να τους εμφυσίσει και να τους μεταδώσει το «πνεύμα» της Εστίας για να συνεχισθεί το έργο του πατέρα τους και να εξασφαλισθεί και το μέλλον τους. Ξεπερνώντας τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες που παρουσίαζε, εκείνη την εποχή, το γεγονός ότι ήταν γυναίκα, η Δανάη Αδώνιδος Κύρου συνέχισε θαρραλέα και υπεύθυνα την κληρονομιά του συζύγου της.
Υπήρξε επίσης χρήσιμο μέλος της Αθηναϊκής Κοινωνίας με εξαιρετική δράση στο Άσυλο των Ανιάτων και στο Λύκειο των Ελληνίδων.
Το καλύτερο ελεγείο στην Δανάη Κύρου αφιέρωσε ο Ιωάννης Δαμβέργης στο λεύκωμά της το 1904:
«Αν σ’ ερωτήσουν τι έκαμες
στην Γη, φίλη κυρία;
-Έκαμα ό,τι και ο Ξενοφών
Κύρου παιδία!
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος την χαρακτήρισε το 1924 ως τον «Καλό άγγελο της οικογενειακής Εστίας και της άλλης».
Γενικώς η συμμετοχή της προς την ΕΣΤΙΑ ήταν σημαντική.
Στο Μουσείο Δροσίνη τιμάται η Δανάη Α. Κύρου με συχνές αναφορές στο έργο και την προσωπικότητά της. Μια φωτογραφία της δίνει το κέντρισμα να μνημονευτεί.
Ο σύζυγός της Άδωνις Κύρου υπήρξε ο εμπνευστής του πολιτικού σχολείου, ο προοδευτικός αρθρογράφος κι ο δημοσιογράφος ο οποίος εισήγαγε τις «Μικρές Αγγελίες» και την «περιληπτική ειδησεογραφία» στις στήλες των Ελληνικών εφημερίδων.
Χάρις στις ικανότητες του Άδωνι Κύρου και των συνεργατών του η «Εστία» αναγνωρίστηκε ως η προοδευτικότερη εφημερίδα του Ελληνικού Τύπου.
Γενικώς η συμμετοχή της προς την ΕΣΤΙΑ ήταν σημαντική.
Στο Μουσείο Δροσίνη τιμάται η Δανάη Α. Κύρου με συχνές αναφορές στο έργο και την προσωπικότητά της. Μια φωτογραφία της δίνει το κέντρισμα να μνημονευτεί.
Ο σύζυγός της Άδωνις Κύρου υπήρξε ο εμπνευστής του πολιτικού σχολείου, ο προοδευτικός αρθρογράφος κι ο δημοσιογράφος ο οποίος εισήγαγε τις «Μικρές Αγγελίες» και την «περιληπτική ειδησεογραφία» στις στήλες των Ελληνικών εφημερίδων.
Χάρις στις ικανότητες του Άδωνι Κύρου και των συνεργατών του η «Εστία» αναγνωρίστηκε ως η προοδευτικότερη εφημερίδα του Ελληνικού Τύπου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου