Το ιστορικό μυθιστόρημα
αποτελεί ένα είδος δύσκολο. Πρέπει να έχεις πολύ καλή και τεκμηριωμένη γνώση
των ιστορικών γεγονότων(πρόσωπα και καταστάσεις) και ταυτόχρονα να μπορείς να
βάλεις το μύθο χωρίς να προσβάλεις την ιστορία. Περπατάς ουσιαστικά πάνω σε μια
λεπτή γραμμή γραφής, κι αυτό το κάνει αρκετά δύσκολο.
Ο φίλος και συμπατριώτης μου
Γιώργος Παπαδόπουλος - Κυπραίος φαίνεται να είναι εξαιρετικός σ’ αυτό το είδος
γραφής. Παίρνει το «μεδούλι» των ιστορικών γεγονότων και συνάμα βαθιά
συναισθηματικός με τα τους ήρωες, καταφέρνει η πλοκή να συναντά την
πραγματικότητα, ίσως στο πιο σημαντικότερο κομμάτι της ιστορίας των Ελλήνων της
Κύπρου.
Το «ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ» , ο τίτλος του
βιβλίου, είναι βασισμένο σε αληθινά περιστατικά, όπως γράφει κι ο συγγραφέας,
και αφορά τον κυπριακό εθελοντισμό στους εθνικούς αγώνες, ενώ ταυτόχρονα
διατρέχουμε και την ιστορία του ενωτικού κινήματος των ελλήνων του νησιού.
Το ενωτικό κίνημα ξεκινά
ουσιαστικά με την ελληνική επανάσταση και
διαπερνά την σύγχρονη ελληνική ιστορία
με συμμετοχή των ελλήνων του νησιού σ΄ όλους τους εθνικούς αγώνες. Από το 1821,
στην κρητική επανάσταση,
στον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο, στον Μακεδονικό
αγώνα, στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, στους Βαλκανικούς πολέμους, την Μικρασιατική
εκστρατεία, έως τα βουνά της Αλβανίας και τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο,
τα νιάτα της Κύπρου δίνουν το παρών και το αίμα τους. Μόνος στόχος και παντοτινή επιθυμία η ΕΝΩΣΗ
με την Ελλάδα. Όλα τα μέρη που ενσωματώνονταν στο μητροπολιτικό κορμό από τα
Επτάνησα μέχρι τα Δωδεκάνησα συντηρούσαν την φλόγα και την ελπίδα για την πολυπόθητη
εκείνη μέρα που θα μπουν κι αυτοί στην αγκαλιά της Ελλάδας. Ο κυπριακός
εθελοντισμός είναι παρών σε έμψυχο και άψυχο υλικό, σε κάθε προσπάθεια για
εθνική ολοκλήρωση των ελλήνων με την
μητέρα πατρίδα με τον πόθο τους να καίει
και για την δική τους σειρά. Το πέρασμα
από τους Τούρκους στους Άγγλους αναπτέρωσε για λίγο τις ελπίδες για εθνική αποκατάσταση και ξεκίνησαν οι
προσπάθειες να πειστούν οι νέοι
κυρίαρχοι για το δίκαιο αίτημα των
κατοίκων του νησιού. Πρεσβείες
δημιουργήθηκαν, υπομνήματα άρχισαν να ανταλλάσονται, δημοψηφίσματα να γίνονται
και όλα έδειχναν ότι η σύγκρουση με τον
νέο κατακτητή θα ήταν αναπόφευκτη. Τα οκτωβριανά, το 1931, ήταν τα προεόρτια για την μεγάλη σύγκρουση
του 1955-1959. Ο νέος δυνάστης ξεπέρασε πολλές φορές, τον τούρκο σε σκληρότητα
και δολιότητα προσπαθώντας μέχρι και την γλώσσα να ξεριζώσει από τους Έλληνες
κυπρίους. Τίποτα δεν κατάφερε παρά να δυναμώσει ακόμη περισσότερο το φρόνημα
του λαού για αγώνα και θυσίες.
Μέσα σ’ αυτό το ιστορικό
κουβάρι ο συγγραφέας τοποθετεί τους ήρωές του,
πλέκει τον μύθο των ανθρώπων(έρωτες, φιλίες, όνειρα) και κατορθώνει να
βγάλει μέσα απ’ την αγνότητα της ψυχής, τον άδολο πατριωτισμό για την Ελλάδα
που όλοι τους περιμένουν.
Γράφει ο Γιώργος Παπαδόπουλος
– Κυπραίος, στο οπισθόφυλλο του βιβλίου :
« Ενάντια στη μοίρα και συχνά
ενάντια στη λογική. Το Δαχτυλίδι ξετυλίγει μέσα στις γεμάτες αλήθεια σελίδες
του μια συγκινητική ιστορία για την αγάπη, την αξιοπρέπεια και την πατρίδα.
Ξεκινώντας πριν από δυο αιώνες στο μεγαλύτερο ελληνικό νησί, την Κύπρο, έξι
γενιές ανθρώπων αγωνίζονται για να αλλάξουν τα σχέδια της μοίρας, της δικής
τους και του τόπου τους. Το Δαχτυλίδι σφραγίζει τις ζωές απλών καθημερινών
ανθρώπων, που γίνονται ήρωες. Έρωτες, φιλίες, όνειρα, ιδέες και αγαθά που δεν
μετριούνται με το ζύγι, συνθέτουν μια αληθινή ιστορία που όμοιά της δεν έχει
ξαναγραφτεί ποτέ..».
Το εξαιρετικό αυτό πόνημα
πετυχαίνει παντού αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι γράφτηκε και
εκδόθηκε στην Ελλάδα. Είναι σχεδόν άγνωστη η ιστοριογραφία του κυπριακού
εθελοντισμού στην Ελλάδα και όσα έχουν γραφτεί, έχουν εκδοθεί στην Κύπρο και σε
περιορισμένο αριθμό φορώντας, φυσικά, τους ειδικούς. Έτσι σημαντικές
επιστημονικές δουλειές δεν είναι γνωστές στον ελλαδικό χώρο μ’ αποτέλεσμα την σχεδόν
πλήρη άγνοια για αυτό το σημαντικό
κομμάτι της κυπριακής προσφοράς στο έθνος.
Ο Γιώργος Παπαδόπουλος –
Κυπραίος στο «ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ» μέσα από τον
μύθο μας μαθαίνει αυτή την άγνωστη
ιστορία. Απευθύνεται σ’ όλο τον κόσμο, τον μη ειδικό, και τους κοινωνεί την
πορεία των ελλήνων της Κύπρου με τέτοιο
τρόπο, που μένει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη τους.
Η μεγαλύτερη διαφήμιση για
ένα βιβλίο είναι η άποψη των αναγνωστών. Όσοι το διάβασαν, εδώ στην Ελλάδα,
συγκινήθηκαν γι αυτά που έμαθαν, και
θύμωσαν γι αυτά που δεν ήξεραν.
Το «ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ» αξίζει και
πρέπει να διαβαστεί απ’ όλους τους Έλληνες, ιδιαίτερα τώρα που αντιμετωπίζουμε
σαν έθνος(Ελλάδα-Κύπρος) κρίση ιδεών και αξιών για μια πατρίδα που ψάχνουμε,
έχουμε χάσει, περιμένουμε ή αγωνιζόμαστε όπως οι ήρωες του βιβλίου.
Σπύρος Δημητρίου
Υ. Γ. Γιώργο μου υποσχέθηκες την συνέχεια. Την
περιμένω...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΚΥΠΡΑΙΟΣ «ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ» Εκδόσεις
ΔΙΟΠΤΡΑ Αθήνα 2013
Βιβλιοθήκη Δρ. Σπύρου Δημητρίου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου