Ένα καινούργιο βιβλίο ήρθε να προστεθεί στις Εκδόσεις των Φίλων. Ο Νίκος Ορφανίδης εκδότης και διευθυντής του περιοδικού «ΑΚΤΗ» στη Κύπρο συγκέντρωσε κείμενά του που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό την περίοδο 2012-2014, και τα εξέδωσε σ’ ένα καλαίσθητο τόμο.
Ο Νίκος Ορφανίδης λογοτέχνης της περιφέρειας της εξορίας και της διασποράς όπως ο ίδιος λέει, αν και ζει μόνιμα στην Κύπρο δεν έχασε την επαφή του με το ελλαδικό κοινό εκδίδοντας τακτικά έργα του στην Αθήνα.
Ποιητής , δοκιμιογράφος και πεζογράφος με πλούσιο έργο, βαθιά ελληνοκεντρικό χωρίς ακρότητες, βρίσκεται σε μια διαρκή επαφή με τις ρίζες αναζητώντας την πορεία πλεύσης του ελληνισμού σε μια προσπάθεια να συνθέσει τους πνευματικούς και πολιτιστικούς κλώνους που τον απαρτίζουν. Ο φιλοσοφικός στοχασμός που αναδύεται από τα κείμενά του δεν κουράζει γιατί με απλά λόγια και χωρίς να χάνεται στη μετάφραση των δύσκολων ακαδημαισμών, δίνει στον αναγνώστη του να καταλάβει αυτό που θέλει να πει.
Έτσι γίνεται και στο καινούργιο του πόνημα, συνεχίζει να διατρέχει την ελληνική ρίζα αναδεικνύοντας όλες τις όψεις μα πιο πολύ τις αθέατες που πιθανόν να κρύβουν και την ουσία των πραγμάτων. Γράφει στο πρόλογο του βιβλίου:
«Μέσα από τα κείμενα που κατατίθενται εδώ, επιχειρείται να δοθεί η δυναμική του Ελληνικού τρόπου, καθώς και η μαγεία της διαχρονικής Ελληνικής πρότασης στα αδιέξοδα του πολιτισμού που ζούμε. Έτσι, στα κείμενα της απελπισίας και των αδιεξόδων της Δύσεως παραβάλλονται και αντι-προτείνονται τα κείμενα των Πατέρων, η Φιλοκαλική Αναγέννηση, ο λόγος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Μακρυγιάννη, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με εκείνη την Γεροντική σοφία, ο φιλάνθρωπος λόγος του Ιωάννη Καποδίστρια, οι νεότεροι στοχαστές και ποιητές του αιώνος που διανύουμε, αλλά και των προτέρων αιώνων. Ο Σολωμός, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, με το φως της Ορθοδοξίας και τον νοητό ήλιο της δικαιοσύνης, το νύν και το αιέν του κόσμου. Ο κόσμος ο μικρός ο μέγας. Ο Παπαδιαμάντης και ο Φώτης Κόντογλου. Αν μπορούσαν να διαβάσουν το έργο τους οι απελπισμένοι της Δύσεως, θα εισήρχοντο, πιστεύω, φωτοστεφείς «εις την χαράν του Κυρίου». Στον τόπο της χάρητος…
Καταθέτουμε αυτό το βιβλίο για μια περαιτέρω αναζήτηση του Ελληνικού μας προσώπου, ενόψει και της επώδυνης κρίσης που βιώνουμε εσχάτως και του ζητούμενου επαναπροσδιορισμού των σχέσεών μας με τη Δύση. Μια σχέση που όπως φαίνεται, επαναλαμβάνεται οδυνηρώς και τραυματικώς στον τόπο της ιστορίας, αλλά και κατά ένα άλλο τρόπο προσδιορίζει και τη δική μας ταυτότητα μέσα από τη Δυτικότροπη ετερότητα....».
Ο Νίκος Ορφανίδης λογοτέχνης της περιφέρειας της εξορίας και της διασποράς όπως ο ίδιος λέει, αν και ζει μόνιμα στην Κύπρο δεν έχασε την επαφή του με το ελλαδικό κοινό εκδίδοντας τακτικά έργα του στην Αθήνα.
Ποιητής , δοκιμιογράφος και πεζογράφος με πλούσιο έργο, βαθιά ελληνοκεντρικό χωρίς ακρότητες, βρίσκεται σε μια διαρκή επαφή με τις ρίζες αναζητώντας την πορεία πλεύσης του ελληνισμού σε μια προσπάθεια να συνθέσει τους πνευματικούς και πολιτιστικούς κλώνους που τον απαρτίζουν. Ο φιλοσοφικός στοχασμός που αναδύεται από τα κείμενά του δεν κουράζει γιατί με απλά λόγια και χωρίς να χάνεται στη μετάφραση των δύσκολων ακαδημαισμών, δίνει στον αναγνώστη του να καταλάβει αυτό που θέλει να πει.
Έτσι γίνεται και στο καινούργιο του πόνημα, συνεχίζει να διατρέχει την ελληνική ρίζα αναδεικνύοντας όλες τις όψεις μα πιο πολύ τις αθέατες που πιθανόν να κρύβουν και την ουσία των πραγμάτων. Γράφει στο πρόλογο του βιβλίου:
«Μέσα από τα κείμενα που κατατίθενται εδώ, επιχειρείται να δοθεί η δυναμική του Ελληνικού τρόπου, καθώς και η μαγεία της διαχρονικής Ελληνικής πρότασης στα αδιέξοδα του πολιτισμού που ζούμε. Έτσι, στα κείμενα της απελπισίας και των αδιεξόδων της Δύσεως παραβάλλονται και αντι-προτείνονται τα κείμενα των Πατέρων, η Φιλοκαλική Αναγέννηση, ο λόγος του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Μακρυγιάννη, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με εκείνη την Γεροντική σοφία, ο φιλάνθρωπος λόγος του Ιωάννη Καποδίστρια, οι νεότεροι στοχαστές και ποιητές του αιώνος που διανύουμε, αλλά και των προτέρων αιώνων. Ο Σολωμός, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, με το φως της Ορθοδοξίας και τον νοητό ήλιο της δικαιοσύνης, το νύν και το αιέν του κόσμου. Ο κόσμος ο μικρός ο μέγας. Ο Παπαδιαμάντης και ο Φώτης Κόντογλου. Αν μπορούσαν να διαβάσουν το έργο τους οι απελπισμένοι της Δύσεως, θα εισήρχοντο, πιστεύω, φωτοστεφείς «εις την χαράν του Κυρίου». Στον τόπο της χάρητος…
Καταθέτουμε αυτό το βιβλίο για μια περαιτέρω αναζήτηση του Ελληνικού μας προσώπου, ενόψει και της επώδυνης κρίσης που βιώνουμε εσχάτως και του ζητούμενου επαναπροσδιορισμού των σχέσεών μας με τη Δύση. Μια σχέση που όπως φαίνεται, επαναλαμβάνεται οδυνηρώς και τραυματικώς στον τόπο της ιστορίας, αλλά και κατά ένα άλλο τρόπο προσδιορίζει και τη δική μας ταυτότητα μέσα από τη Δυτικότροπη ετερότητα....».
Σπύρος Δημητρίου
ΝΙΚΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ Η ΑΘΕΑΤΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ Εκδόσεις των Φίλων Αθήνα 2017
Βιβλιοθήκη : Δρ. Σπύρου Δημητρίου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου