Ιστορικά ντοκουμέντα, τα χειρόγραφα του ίδιου του στρατηγού
Του Νίκου Παπαναστασίου
ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ, και συνεχίζουν να γράφονται, πολλά για τη κάθοδο του στρατηγούΓεωργίου Γρίβα Διγενή στην Κύπρο, το 1971. Τα περισσότερα από τα γραφτά αυτά είναι αναληθή και δεν αποδίδουν καθόλου την πραγματικότητα.
ΤΙ έχει γίνει; Λόγω πολιτικών και ιδεολογικών καταστάσεων, πολλοί έγραψαν μύθους μέχρι και τερατουργήματα. Σ’ αυτό βοήθησε και το σκηνικό που επικράτησε στην Κύπρο και την Ελλάδα μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού του 1974 και την επιστροφή τουΜακαρίου στην Κύπρο. Κόμματα – με επί κεφαλής το ΑΚΕΛ – θεώρησαν συγκεκριμένα την περίοδο εκείνη ως ευκαιρία να γράψουν όσα και η φαντασία αδυνατεί να «γεννήσει». Το πολιτικό σκηνικό ήταν τέτοιο δυστυχώς, που υποβοηθούσε στον βιασμό και της Ιστορίας, πέρα από τους χιλιάδες βιασμούς γυναικών που διέπραξαν Τούρκοι κτήνη, είτε εισβολείς από την Τουρκία, είτε Τουρκοκύπριοι εξτρεμιστές, τους οποίους εδώ και πολλά χρόνια το ΑΚΕΛ αδιάντρωπα αποκαλεί…«αδελφούς»! Αν είναι δυνατό!..
Παραδάκι «με ουρά», παρήγαγε «ιστορικούς συγγραφείς»
ΒΕΒΑΙΑ, δεν ήταν μόνο το ΑΚΕΛ και οι ομοϊδεάτες του κομμουνιστές στην Ελλάδα, που εκμεταλλεύτηκαν τις πολύ δύσκολες καταστάσεις που επικράτησαν
στην Κύπρο μετά την τουρκική εισβολή, αλλά και άλλοι, που αυτοανακηρύχθηκαν «αντιστασιακοί» ή «δημοκράτες», ή και τα δύο μαζί!. Στα ίδια επίσης πλαίσια, έρρευσε και αρκετό παραδάκι από κόμματα, Οργανισμούς και εκκλησιαστικά κελιά, για την έκδοση και κυκλοφορία «δημοκρατικών εφημερίδων», αλλά και βιβλίων, στη βάση των κατ’ επιταγή «γεγονότων». Και ήταν τότε ακριβώς, που ανεφύησαν «ιστορικοί» και «συγγραφής», που έγραψαν τόσες και τέτοιες αναλήθειες, που η ανθρώπινα διάνοια αδυνατεί να συλλάβει!
ΕΝΑ, λοιπόν, γεγονός που απασχόλησε ιδιαίτερα τους πληρωμένους αυτούς «ιστορικούς», ήταν και η κάθοδος του στρατηγού Γρίβα το 1971. Συνεπικουρούμενοι, δυστυχώς, και από γνωστούς μέχρι τότε συγγραφείς, οι οποίοι, για συμφεροντολογικούς και μόνο λόγους, έκαναν στην πένα τους στροφή 180 μοιρών και δεν υστέρησαν στη συγγραφή κειμένων, που ανέτρεπαν κατ’ απόλυτο τρόπο προηγούμενα κείμενα των ιδίων! (Το σοβαρό αυτό θέμα, θα μας απασχολήσει σε έκταση εν καιρώ).
Το «μπακ γκράουν» της καθόδου του Διγενής στην Κύπρο
ΚΥΡΙΟ, και εύκολο, επιχείρημα για την έλευση Διγενή στην Κύπρο το ’71, ήταν ότι «ο στρατηγός είχε σταλεί από τη στρατιωτική Χούντα, για να ανατρέψει και σκοτώσει τον Μακάριο»! Που ήταν ψέμα τερατώδες. Να μας επιτρέψουν, όμως, οι αναγνώστες μας να πάμε λίγο πίσω, σε γεγονότα που έγιναν τα χρόνια πριν την κάθοδο του στρατηγού, για να φωτιστεί επακριβώς η περίοδος εκείνη, για να φανεί η αλήθεια, να υπάρξει γνώση και ενημέρωση και έτσι θα εξαχθούν και ασφαλή συμπεράσματα.
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Γεώργιος Γρίβας Διγενής, ήρθε στην Κύπρο το 1964 και ως Αρχηγός της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοικήσεως Αμύνης Κύπρου (ΑΣΔΑΚ), οργάνωσε εκ του μηδενός την άμυνα
Η αποχώρηση αφορούσε μόνο τον στρατό της Ελλάδας και όχι και τους γιουρούκηδες από την Τουρκία, που ήρθαν παράνομα από το 1964.
της Κύπρου και την κατάστησε άτρωτη έναντι των τουρκικών απειλών για εισβολή. Ίδρυσε την Εθνική Φρουρά και, με τη βοήθεια και της ΕΛΔΥΚ και της ελληνικής μεραρχίας που έστειλε στο νησί η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, παρείχαν όλοι μαζί, μέχρι και το 1967, εκτός από την ασφάλεια και τα αναγκαία όπλα προς την ελληνική διπλωματία να χειρίζεται τις εξελίξεις του Κυπριακού κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δυστυχώς, οι πολιτικοί Κύπρου και Ελλάδας, κάθε άλλο παρά το σωστό έκαναν, με αποτέλεσμα η εθνική μας υπόθεση να ζήσει κλυδωνισμούς, παλινωδίες, αλλά εντροπές και εξευτελισμούς, όση ζημιά εμπεριέκλειαν αυτές.
Αντιστασιακή Οργάνωση Γρίβα κατά της Χούντας
ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ του 1967, Γρίβας Διγενής και ελληνική μεραρχία αναγκάστηκαν να φύγουν από την Κύπρο και να επιστρέψουν στην Ελλάδα, μετά από το καλοστημένο φιάσκο της Κοφίνου, η ευθύνη για το οποίο ανήκει αποκλειστικά σε πολιτικές καταστάσεις στην Κύπρο και την Ελλάδα. Μεταξύ αυτών, του Κυπρίου Προέδρου Μακαρίου και του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου. Επανερχόμενος, λοιπόν, στην Αθήνα, ο Διγενής προχώρησε στη σύσταση αντιστασιακής Οργανώσεως εναντίον του τότε στρατιωτικού καθεστώτος των Αθηνών, με συνεργάτες τόσο εν ενεργεία όσο και απότακτους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού, Κύπριους φοιτητές στην Ελλάδα και αγωνιστές της ΕΟΚΑ από την Κύπρο, οι οποίοι κλήθηκαν για το σκοπό αυτό. Από την Κύπρο μεταφέρθηκαν επίσης όπλα και εκρηκτικές ύλες στην Ελλάδα, για τους σκοπούς της αντιστασιακής Οργάνωσης Γρίβα. Πυρήνες της Οργάνωσης αυτής δεν υπήρχαν μόνο στην ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και στην Κρήτη. Ατυχώς, σε κάποιο στάδιο συνελήφθησαν βασικά στελέχη της, οπότε αποκαλύφθηκε και ο ρόλος της, ο όρκος που έδιναν τα μέλη της, αλλά και ποιος ήταν επικεφαλής της. Δεν τόλμησε, βέβαια, η Χούντα να συλλάβει τον Διγενή, αφού μετά τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ τον οποίο με μαεστρία διεύθυνε για τεσσεράμισι χρόνια, ο στρατηγός Γρίβας ανακηρύχθηκε Άξιος της πατρίδας και ήταν για τον ελληνισμό Εθνικός Ήρωας.
Κάθοδος στην Κύπρο, σε γνώση και του Μακαρίου
ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ στο σπίτι του στην Αθήνα ο Διγενής, παρακολουθούσε με προσοχή τις
Ο όρκος που έδιναν τα μέλη της αντιστασιακής Οργάνωσης του στρατηγού Γρίβα Διγενή, στην Ελλάδα το 1968. Όπως τονίζεται σ’ αυτόν, ο αγώνας ήταν εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου, το οποίο και έπρεπε να ανατραπεί. Επίσης, τα μέλη όφειλαν να τηρούν απόλυτη εχεμύθεια, όσοι δε παρέβαιναν τον όρκο, η τιμωρία τους θα ήταν μια: Ο θάνατος!
εξελίξεις στο Κυπριακό, που γίνονταν ολοένα και χειρότερες. Έτσι, το 1971, παρά την προχωρημένη ηλικία του – ήταν τότε 72 χρονών – με βάση και τις ανησυχητικές πληροφορίες για σχέδια της Χούντας να προχωρήσει, σε συνεργασία με την Τουρκία, σε διχοτόμηση της Κύπρου, αποφάσισε να κατέβει στην Κύπρο, με προτεραιότητά του την ετοιμασία αντισχεδίου για την ανατροπή των σχεδίων αυτών. Η απόφασή του λήφθηκε μετά που είχε μυστικές επαφές με πολιτικές προσωπικότητες της Ελλάδας, γνωστές για την προσήλωσή τους στη Δημοκρατία και απότακτους αντιχουντικούς αξιωματικούς. Σύμφωνα, μάλιστα, με το στενό συνεργάτη του, παλιό αγωνιστή της ΕΟΚΑ Πανίκο Σωτηρίου, δικηγόρο στη Λεμεσό:
- Ο ΙΔΙΟΣ ο Μακάριος είχε συζητήσει και βολιδοσκοπήσει το ενδεχόμενο καθόδου του Διγενή στην Κύπρο, μέσω διαφόρων παραγόντων, όπως του Μητροπολίτη Κιτίου Άνθιμου, του μεγαλέμπορου Σωκράτη Ηλιάδη, του Πρόεδρου του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος Τάκη Ευδόκα και του ενωτικού βουλευτή από τη Λάρνακα Γεώργιου Τζιρκώτη. Επιβεβαίωση των βολιδοσκοπήσεων, αποτελεί και επιστολή Τζιρκώτη προς Διγενή, ημ. 15.6.1971.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕ, λοιπόν, για μήνες την κάθοδο του στην Κύπρο ο στρατηγός Γρίβας και την πραγματοποίησε τελικά τον Αύγουστο του 1971. Οι λεπτομέρειες για την απόδρασή του από το σπίτι του στο Χαλάνδρι και ο συγκλονιστικός και επικίνδυνος πλους του προς Κύπρο, θα παρελάσουν στην συνέχεια, μέσα από το προσωπικό χειρόγραφο ημερολόγιο του ίδιου του Διγενή, το οποίο υπάρχει και είναι ιστορικά επιβεβλημένο να διατηρηθεί και δημοσιευθεί.
(Αρχείο Νίκου Παπαναστασίου-απόσπασμα)
nikospa.wordpress.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου