7 ΜΑΙΟΥ 1956: ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΙΓΕΝΗ – ΡΟΔΗ ΡΟΥΦΟΥ

Σπύρος Δημητρίου
Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή

Ο Διγενής συναντήθηκε με τον έλληνα πρόξενο Ρόδη Ρούφο στους «Μαύρους Κρεμμούς», στις 7 Μαίου 1956, δεύτερη μέρα του Πάσχα. Ο Ρόδης Ρούφος βρισκόταν από το καλοκαίρι του 1954 στην Κύπρο και με τον Αρχηγό είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση ειδικά μετά την εξορία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου. Ήταν ένθερμος πατριώτης και συνοδοιπόρος του Αγώνα και με τον Γεώργιο Γρίβα κράτησαν την επαφή τους και μετά την αποχώρηση του Ρούφου από την Κύπρο. Έτσι εκείνο το Πάσχα του 1956 αποφάσισαν η συνάντησή τους να έχει εκτός από την πολιτική ενημέρωση και εορταστικό χαρακτήρα.
Είχε ειδοποιηθεί ο πρόξενος με σχετικό κωδικοποιημένο σημείωμα του Αρχηγού, με την Λούλα Κοκκίνου που της το είχε δώσει στην προηγούμενη συνάντησή τους. Το σημείωμα έλεγε:
«Η συνάντησις περί της οποίας σας έγραψα, θα γίνη εις το ορισθέν μέρος όπου ευρίσκεται και κάποια βρύση. Εσείς θα μου γράψετε ώραν και αριθμόν αυτοκινήτου. Θα σταλή ο ίδιος άνθρωπος, ώστε να περιττεύουν αι διατυπώσεις. Πρέπει όμως να μελετήσετε τα εξής και να μας γράψετε: Δεδομένου ότι η συνάντησις θα γίνη κάπου μακρυά από τον δρόμον, ως και την άλλην φοράν, δικαιολογείται η παραμονή δυο γυναικών εις τον χώρον εκείνον άνευ ανδρός και αι οποίαι μάλιστα θα αναγνωρισθούν πιθανότατα υπό διερχομένου και θα κινήσουν υποψίες».
Την Δευτέρα του Πάσχα, λοιπόν, το ζεύγος Ρούφου(Ρόδης, Αριέτας), η Λούλα Κοκκίνου, η Αλίκη Στρογγυλού και η Βάσω Λοιζιά πήραν το ταξί με οδηγό τον Τάκη Καρανίκη και με πρόσχημα ότι θα πάνε για προσκύνημα στον Κύκκο, πήραν τον δρόμο Λευκωσίας-Ξηρού-Κύκκου. Στην πορεία, λίγο μετά την Τσακίστρα έστριψαν

προς τον Σταυρό της Ψώκας, πέρασαν το «Σελλάδιν του Στακτού» και μπήκαν στο δρόμο προς το Δάσος των Κέδρων όπου τους περίμενε στο δρόμο ο Λάμπρος Καυκαλίδης απεσταλμένος του Αρχηγού. Οδήγησε το ζεύγος Ρούφου και την Κοκκίνου στο λημέρι του Διγενή και οι υπόλοιποι πήγαν στη μονή Χρυσορρογιάτισσας για προσκύνημα αφού πρώτα έγινε συνεννόηση για την ώρα και το μέρος παραλαβής των για την επιστροφή.
Η συνάντηση των δυο αντρών έγινε σε εγκάρδιο κλίμα με ασπασμούς και ευχές για τις Άγιες Μέρες του Πάσχα. Κοντά τους ήταν και οι αντάρτες του Διγενή οι οποίοι σε λίγο αποχώρησαν διακριτικά αφού πήραν τα εορταστικά τρόφιμα, ψητό αρνί, κόκκινα αυγά, γλυκά, φλαούνες, που έφεραν μαζί τους ο έλληνας πρόξενος και η Λούλα Κοκκίνου. Παρέμεινε μόνο ο Λάμπρος Καυκαλίδης εκτελώντας χρέη φρουρού, με το αυτόματό του.
Ο Διγενής και οι καλεσμένοι του άρχισαν να τρώνε και να συζητούν και η ατμόσφαιρα έγινε ακόμη πιο ζεστή και φιλική. Κάποια στιγμή ο Ρόδης Ρούφος πήρε τη φωτογραφική μηχανή και τράβηξε μερικές φωτογραφίες(αυτές που είναι αναρτημένες) τις οποίες μετά τον αγώνα έδωσε αντίγραφα η Αριέτα Ρούφου στον Λάμπρο Καυκαλίδη, σε ταξίδι που έκανε στο νησί. Αφού τελείωσαν το φαγητό και τα καλαμπούρια, η Λούλα με την κα. Ρούφου αποχώρησαν και έμειναν μόνοι να συζητήσουν ο Διγενής με τον Έλληνα Πρόξενο. Εκεί ο Αρχηγός εξέφρασε τα παράπονά του για τα συμβαίνοντα στην Αθήνα από την κυβέρνηση Καραμανλή όσο ν’ αφορά τους χειρισμούς του κυπριακού καθώς επίσης και για την δυσκολία του στην ανεύρεση, προμήθεια και αποστολή οπλισμού για τις ανάγκες της ΕΟΚΑ. Αυτό, τόνισε ο Αρχηγός στο Πρόξενο, είχε μεγάλες επιπτώσεις και κινδύνους για τους αγωνιστές και εξαιτίας του πεπαλαιωμένου εξοπλισμού είχαμε συλλήψεις και θανάτους. Η συζήτηση συνεχίστηκε σ’ αυτό το κλίμα και την προγραμματισμένη ώρα οι συνδαιτυμόνες του Αρχηγού τους αποχαιρέτησαν με συγκίνηση, και πήραν το δρόμο της επιστροφής. Εκείνη την ημέρα ο Διγενής δώρισε στην Λούλα Κοκκίνου μια φωτογραφική μηχανή και το χρυσό του το ρολόι που αργότερα το έδωσε, η Λούλα, στον αδελφό του Μιχάλη Γρίβα.

Πηγή :
Νίκου Παπαναστασίου ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΥΚΑΛΙΔΗΣ ΤΟ «ΑΓΡΙΝΟ» ΤΗΣ ΕΟΚΑ Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 200