ΜΑΙΟΣ 1956 : Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ «ΜΑΥΡΟΥΣ ΚΡΕΜΜΟΥΣ». ΣΦΙΓΓΕΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΤΟΥ ΧΑΡΤΙΝΓΚ

Σπύρος Δημητρίου
Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή

Ο Διγενής νοιώθει την ανάσα των Άγγλων γύρω του και αποφασίζει να μετακινηθεί από τους «Μαύρους Κρεμμούς» για να μην εντοπισθεί και διατρέξει θανάσιμο κίνδυνο. Γράφει στα απομνημονεύματα του Αγώνα για τις ενέργειές του :
« Δια να εξουδετερώσω τα σχέδια του αντιπάλου, απεφάσισα να εξέλθω της περιοχής ταύτης και να προωθήσω εκτός αυτής και τας εις την περιοχήν νοτίως του Κύκκου ομάδας. Προς τον σκοπόν τούτον ωθήθην εις την περιοχήν Αλωνούδι, όπυ εκάλεσα τον Αντώνιον Γεωργιάδην εκ Μηλικουρίου, όστις ήτο επί κεφαλής ανταρτικής ομάδος και ήτο γνώστης της περιοχής. Από Αλωνούδι ωθήθημεν εις την περιοχήν «Διπλής», νοτίως του Μηλικουρίου. Κατά την νυχτερινήν ταύτην πορείαν, ήτις ήτο η δυσκολωτέρα και η επικινδυνωδεστέρα της ζωής μου, εκινδυνεύσαμεν πολλάκις να ολισθήσωμεν και καταπέσωμεν εκ λίαν αποτόμων κλιτύων. Εις μίαν στιγμήν, όπυ συνεκρατήθην, από ένα θάμνον, πάσα κίνησίς μου ήτο αδύνατος, εσώθην δε από τον Αντώνιον Γεωργιάδην, ο οποίος προηγουμένως εσώθη ως εκ θαύματος χάρις εις τον γυλιόν του, όταν έπεσε ανάσκελα από αρκετόν ύψος. Εκ «Διπλής» απέστειλα τον Γεωργιάδην και ανεγνώρισε την περιοχήν Αγ. Άρκας, όπου εσκόπευον να εγκατασταθώ

προσωρινώς».
Ο Αρχηγός έμεινε στο λημέρι του στο Αλωνούδι περίπου δεκαπέντε μέρες έχοντας μαζί του και τον τραυματία Στέλιο Ξαπόλητο. Στις 27 Μαίου 1956, το πρωί, έφτασε ο Αντώνης Γεωργιάδης(Μπενάκης) μαζί με δυο συνδέσμους. Η περιπετειώδης πορεία που περιγράφει στα απομνημονεύματά του, ξεκίνησε στις 7 η ώρα το βράδυ της ίδιας μέρας και έφτασαν στην περιοχή της «Διπλής» στις 11:30 το πρωί της επόμενης μέρας. Γράφει στο ημερολόγιό του ο Αρχηγός:
«27. Μαίου. Πρί την 1ην πρωινήν ώραν αφίχθησαν οι δύο σύνδεσμοι με Μπενάκην(Α. Γεωργιάδης). Μετά την έγερσιν συνηντήθην με Μπενάκην επί του νέου χώρου του λημεριού μας (ύψωμα μεταξύ Μηλικούρι, Βάσα και Κύκκου Παναγιά) του συνδέσμου μου με Λευκωσίαν και τροφοδότας. Δι’ άπαντα εδόθη λύσις. Σκοπός μου να εξέλθω του υποτιθεμένου χώρου κλοιού, και ως πρώτος σταθμός το εκλεγέν ύψωμα και ο χώρος Αγ. Άρκας με δυνατότητα εάν παραστή ανάγκη να ωθηθώμεν προς διαμέρισμα Λεμεσού. Περί την 19ην ώραν ανεχωρήσαμεν δια νέον λημέρι, ΝΔ παρά το υψ. 4014 περί το 15 μίλι. Μετά κοπιώδη και λίαν επικίνδυνον πορείνα λόγω ανωμάλου του εδάφους, αφίχθημεν περί την 11:15 ώραν της επομένης.
Η πορεία λίαν επίπονος και η μάλλον κοπιώδης του μέχρι τούδε αγώνος, ίσως και η κοπιωδεστέρα και μάλλον επικίνδυνος πορεία της ζωής μου. Περί την 2αν πρωινήν ανεπαύθημεν μέχρι της 6ης πρωινής επί σημείου 500 μέτρα ανατολικώς αμαξιτής οδού, και μετά εσυνεχίσαμεν μέχρι 7:30 πρωινής, οπότε μετά πρόγευμα και ανάπαυσιν μέχρι 10:35 εσυνεχίσαμεν την πορεία μας μέχρι 11:15 ώραν. Εφθάσαμεν κατάκοποι, το ραδιόφωνον εχάλασε λόγω κτυπημάτων και ούτω εχάσαμεν και την μόνην επαφήν με τον εκτός ημών κόσμον».

Πηγές:
Γεώργιος Γρίβας – Διγενής Απομνημονεύματα του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 Εκδόσεις Πελασγός Αθήνα 2013.
Λεωνίδα Λεωνίδου Γεώργιος Γρίβας – Διγενής Βιγραφία Τόμος Β΄(1950-1959) Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 1997