Δρ. Σπύρος Δημητρίου
Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή
Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή
Στις αρχές Απριλίου 1956 ο Αρχηγός συναντήθηκε για δεύτερη φορά με την Λούλα Κοκκίνου στα λημέρια της Βασιλικής στον Κύκκο. Η Λούλα Κοκκίνου είχε αναλάβει υπεύθυνη του κέντρου της ΕΟΚΑ, στη Λευκωσία μετά τη σύλληψη του Παπαφώτη Καλογήρου στις 28 Μαρτίου. Έτσι το Κέντρο της ΕΟΚΑ μεταφέρθηκε απο την οδό Λεύκωνος 8 που ήταν το σπίτι του πατρός Φωτίου, στο σπίτι της Λούλας Κοκκίνου. Η ίδια συνεργαζόταν με το κέντρο με τον Παπασταύρο Παπαγαθαγγέλου και τον Παπαφώτιο και μάλιστα ο τελευταίος της είχε αναθέσει και το Ταμείο της Οργάνωσης για τον ελαφρύνει από το φόρτο εργασίας.
Ο Διγενής έπρεπε, λοιπόν, να συναντηθεί με την Κοκκίνου για να διευθετήσουν την λειτουργία του κέντρου της ΕΟΚΑ κάτω από τις νέες εξελίξεις. Ν’ αποκαταστήσουν την σχέση εμπιστοσύνης των συνδέσμων με το κέντρο που απορυθμίστηκε μετά την σύλληψη του Παπαφώτιου και των συλλήψεων που ακολούθησαν.
Η Λούλα Κοκκίνου πήρε για κάλυψη την μητέρα της Παναγιώτα και με οδηγό τον Τάκη Καρανίκη πήγε ένα απόγευμα του Απρίλη στο μοναστήρι του Κύκκου να συναντήσει τον Διγενή. Τις γυναίκες παρέλαβε ο Σάββας Αλωνεύτης και όταν νύχτωσε πήγαν στα λημέρια της Βασιλικής όπου τους περίμενε ο Λάμπρος Καυκαλίδης για να πάρει την Λούλα κοντά στον Διγενή. Ο Αρχηγός κι οι αντάρτες του, απο τις αρχές Μαρτίου κοιμόντουσαν σε σκηνές έξω από τα κρησφύγετα κοντά στην κορυφογραμμή με κάλυψη τα πεύκα.
Ο Διγενής υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά την Κοκκίνου και ο Λάμπρος Καυκαλίδης του άφησε να τα πούνε και πήγε και τους ετοίμασε τσάι. Η συζήτηση έγινε στο μικρό αντίσκηνο του Αρχηγού με φως ένα κλεφτοφάναρο κατάλληλα σκεπασμένο για λόγους ασφαλείας.
Η Λούλα Κοκκίνου κατατόπισε τον Διγενή για όλα όσα αφορούσαν το κέντρο και τον ενημέρωσε λεπτομερώς για όλες τις εξελίξεις.. Επίσης του τόνισε την σημαντική προσφορά των γυναικών στα κρίσιμα πόστα των συνδέσμων. Ο Αρχηγός ήθελε να μάθει για πρόσωπα και πράγματα ώστε οι αποφάσεις που θα έπαιρνε να είχαν όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα. Τον χαροποίησε ιδιαίτερα η συμμετοχή των γυναικών
στον Αγώνα και κατά την διάρκεια της συνομιλίας με τη Λούλα έλεγε αυθόρμητα, «δέστε μωρέ τις γυναίκες.... είναι ατρόμητες και στην Ελλάδα θα τις πάρω...».Ο Διγενής έπρεπε, λοιπόν, να συναντηθεί με την Κοκκίνου για να διευθετήσουν την λειτουργία του κέντρου της ΕΟΚΑ κάτω από τις νέες εξελίξεις. Ν’ αποκαταστήσουν την σχέση εμπιστοσύνης των συνδέσμων με το κέντρο που απορυθμίστηκε μετά την σύλληψη του Παπαφώτιου και των συλλήψεων που ακολούθησαν.
Η Λούλα Κοκκίνου πήρε για κάλυψη την μητέρα της Παναγιώτα και με οδηγό τον Τάκη Καρανίκη πήγε ένα απόγευμα του Απρίλη στο μοναστήρι του Κύκκου να συναντήσει τον Διγενή. Τις γυναίκες παρέλαβε ο Σάββας Αλωνεύτης και όταν νύχτωσε πήγαν στα λημέρια της Βασιλικής όπου τους περίμενε ο Λάμπρος Καυκαλίδης για να πάρει την Λούλα κοντά στον Διγενή. Ο Αρχηγός κι οι αντάρτες του, απο τις αρχές Μαρτίου κοιμόντουσαν σε σκηνές έξω από τα κρησφύγετα κοντά στην κορυφογραμμή με κάλυψη τα πεύκα.
Ο Διγενής υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά την Κοκκίνου και ο Λάμπρος Καυκαλίδης του άφησε να τα πούνε και πήγε και τους ετοίμασε τσάι. Η συζήτηση έγινε στο μικρό αντίσκηνο του Αρχηγού με φως ένα κλεφτοφάναρο κατάλληλα σκεπασμένο για λόγους ασφαλείας.
Η Λούλα Κοκκίνου κατατόπισε τον Διγενή για όλα όσα αφορούσαν το κέντρο και τον ενημέρωσε λεπτομερώς για όλες τις εξελίξεις.. Επίσης του τόνισε την σημαντική προσφορά των γυναικών στα κρίσιμα πόστα των συνδέσμων. Ο Αρχηγός ήθελε να μάθει για πρόσωπα και πράγματα ώστε οι αποφάσεις που θα έπαιρνε να είχαν όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα. Τον χαροποίησε ιδιαίτερα η συμμετοχή των γυναικών
Τελειώνοντας τη συζήτηση έδωσε στην Λούλα γραπτές οδηγίες για τη καλύτερη λειτουργία του Κέντρου και των συνδέσμων καθώς και για την προμήθεια και μετα- φορά οπλισμού. Την επιφόρτισε, επίσης να κανονίσει μια συνάντηση με τον Έλληνα Πρόξενο Ρόδη Κανακάρη Ρούφο.
Η συνάντησή τους κράτησε αρκετές ώρες ώστε να λυθούν όλα τα ζητήματα και καληνυχτίζοντας τον Διγενή ο Λούλα είχε μείνει ικανοποιημένη και πιο υπεύθυνη για τις ευθύνες που αναλάμβανε. Την ίδια ικανοποίηση αισθανόταν κι ο Αρχηγός και καμάρωνε για τις κυπριωτοπούλες που έδιναν την ψυχή τους στον εθνικό Αγώνα.
Στη συνέχεια ο Σάββας Αλωνεύτης την κατέβασε στο ξέφωτο που περίμενε η μητέρα της και οι τρείς τους πήγαν κατά τις πρωινές ώρες στο μοναστήρι για να πλαγιάσουν ώστε να φαίνεται ότι δεν είχαν φύγει καθόλου από την Μονή.
Πηγή :
Νίκου Παπαναστασίου ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΥΚΑΛΙΔΗΣ ΤΟ «ΑΓΡΙΝΟ» ΤΗΣ ΕΟΚΑ Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 2009.
Νίκου Παπαναστασίου ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΥΚΑΛΙΔΗΣ ΤΟ «ΑΓΡΙΝΟ» ΤΗΣ ΕΟΚΑ Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 2009.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου