ΕΟΚΑ : 28 Νοεμβρίου 1955 : Ο Διγενής αναδιοργανώνει τις ομάδες και την δράση της ΕΟΚΑ. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου στην Πιτσιλιά.


Σπύρος Δημητρίου
Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα-Διγενή


Ο Διγενής αποφάσισε την ανασυγκρότηση της ομάδος της Πιτσιλιάς μια και η πίεση των άγγλων στα βουνά γινόταν εντονότερη. Κάλεσε κοντά του τον Γρηγόρη Αυξεντίου(Ζήδρο) που βρισκόταν στον Πενταδάκτυλο να μεταβεί στα βουνά του Τροόδους. Στις 28 Νοεμβρίου 1955 ο Αυξεντίου αποχαιρέτησε τους συναγωνιστές του και με αυτοκίνητο αναχώρησε να βρεί τον Αρχηγό. Οδηγός του ήταν ο Κυριάκος Μάτσης και μαζί τους είχαν και την Νίτσα Χατζηγεωργίου έτσι ώστε σε περίπτωση κινδύνου να κάνουν πως είναι ζευγάρι. Διένυσαν μια απόσταση πάνω απο 100 χιλιόμετρα κι έφτασαν στην Κακοπετρια όπου τους περίμενε ο Γρηγόρης Γρηγοράς για να τον μεταφέρει στο λημέρι του Αρχηγού. Στο χωρίο βρέθηκαν ξαφνικά με άγγλους που είχαν πάει να επιτάξουν το Ξενοδοχείο Ρομάτζο για να το μετατρέψουν σε τοπικό αρχηγείο απο τις 30 Νοεμβρίου. Ευτυχώς τους αντιλήφθηκαν γρήγορα κι o μέν Αυξεντίου με το μπρέν του πήδηξε απ’ το αυτοκίνητο και κρύφτηκε οι δε υπόλοιποι το διαχειρίστηκαν με απίστευτη ψυχραιμία. Μόλις νύχτωσε ο Αυξεντίου με τον Γρηγορά πήραν το δρόμο για τα λημέρια κι οι υπόλοιποι γύρισαν στη Λευκωσία.
Γράφει ο Αρχηγός στα Απομνημονεύματα του Αγώνα της ΕΟΚΑ:
«Ήδη είχα αρχίσει την αναδιοργάνωσιν της αντάρτικης ομάδος Πιτσιλιάς. Ταύτην κατένειμα εις τρείς μικροτέρας ομάδας, λόγω της μεγάλης δυνάμεώς της(περί τους 20) και μετεκάλεσα τον Αυξεντίου, όπως αναλάβη την διοίκησιν τούτων. Υπέδειξα εις τον Αυξεντίου την οργάνωσιν ελαστικής αμύνης των ομάδων εις περίπτωσιν εγκλωβισμού των και εγένετο σχετική μελέτη διολισθήσεως των εις απάσας τας δυνάμεις να παρουσιασθούν πιθανάς καταστάσεις εις τας ομάδας αυτάς.
Κατά τον αυτόν χρόνον διέταξα να συνεχισθή εντονωτέρα η δράσις, καθ’ όσον η δυναμικότης των ομάδων δολιοφθοράς και των ανταρτικών όχι μόνον δεν εμειώθη,

αλλά τουναντίον ηυξήθη. Τα επιτυχή μέχρι τούδε γεγονότα ετόνωσαν το ηθικόν και επύκνωσαν τας τάξεις μας, ώθουν δε προς περαιτέρω δράσιν τας ανταρτικάς ομάδας. Άλλως τε, ανεξαρτήτως των υλικών και ηθικών αποτελεσμάτων της δράσεώς μας, τόσον επί του Ελληνικού πληθυσμού όσο και επί των Άγγλων, παρείχετο τώρα λαμπρά ευκαιρία δια την πρακτικήν των μαχητών μας εξάσκησιν, την οποίαν δεν ήθελον να αφήσω ανεκμετάλλευτον. Αλλά και πέραν της ταιαύτης ακοπιμότητος, η πρόθεσίς μου ήτο να μη δοθή ανάπαυλα εις τον αντίπαλον...»

Πηγή:
Γεώργιος Γρίβας Διγενής Απομνημονεύματα του Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 Εκδόσεις Πελασγός Αθήνα 2013
Λεωνίδα Λεωνίδου Γεώργιος Γρίβας – Διγενής Βιγραφία Τόμος Β΄(1950-1959) Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 1997

Σχόλια