Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα-Διγενή
Ο Διγενής μετά την πρώτη προσπάθεια στη θέση «Πεύκος» την νύχτα στις 20 Νοεμβρίου ανασύνταξε τις δυνάμεις και άλλαξε την ημέρα και την ώρα της επίθεσης.
Έτσι στις 23 Νοεμβρίου στις 3 η ώρα το μεσημέρι στην γνωστή θέση «Πεύκος» στο δρόμο μεταξύ Κυπερούντας και Χαντριών έγινε η οριστική επίθεση. Η συμμετοχή του Αρχηγού σ’ αυτή την επίθεση είχε μεγάλη ψυχολογική και εκπαιδευτική επίδραση στους αντάρτες. Γράφει ο Διγενής στα απομνημονεύματα του Αγώνα της ΕΟΚΑ:
«..Την 23ην Νοεμβρίου 1955 έλαβε χώραν και η ενέδρα επί της οδού Κυπερούντας – Χανδριών(Β. Κυπερούντας). Ταύτην διηύθυνα προσωπικώς δια της ανταρτικής ομάδος Πιτσιλιάς και ήτο η πρώτη καλώς ωργανωμένη επιχείρησις ανταρτικής ομάδος. Η ενέδρα εγένετο την 15ην ώραν, εν πλήρει ημέρα, κάθ’ όσον λόγω της γενικής εξορμήσεως της Οργανώσεως, οι Άγγλοι, τρομοκρατηθέντες, δεν εκινούντο εις την ύπαιθρον κατά την νύκτα. Το εν τούτων, βληθέν δια πυρών μας, κατέπεσεν εντός κρημνού, με δύο νεκρούς και δύο τραυματίας και περισυνελέξαμεν δύο αυτόματα. Το έτερον αυτοκίνητον κατόρθωσε να διαφύγη προς Αγρόν, των ανδρών του προστατευθέντων υπό πυργίσκου του.»
Όταν ξεκίνησαν για την ενέδρα ο Αρχηγός μίλησε στους αντάρτες και τους περιέργαψε την πραγματικότητα που σε λίγο θα αντιμετώπιζαν
«Όταν βγαίνουμε στην ενέδρα, πρέπει να ην σκέφτεσται ούτε οικογένεια ούτε παιδιά, παρά μόνον ότι βγήκατε στον αγώνα για την ελευθερία μας.....».
Τα λόγια αυτά θα έμεναν χαραγμένα για πάντα στο μυαλό των αγωνιστών της ελευθερίας της Κύπρου.
Στην διάρκεια της μάχης, απο το δεύτερο όχημα που δεν έπεσε στον γκρεμό, ένας άγγλος στρατιώτης προσπάθησε να πυροβολήσει απο το αλεξίσφαιρο τζάμι κατά την
διάρκεια της φυγής τους. Ο Διγενής τον είδε, σηκώθηκε όρθιος και ακάλυπτος άρχισε να πυροβολεί προς τον άγγλο αναγκάζοντάς τον να κλείσει το παράθυρο, ενώ το αυτοκίνητο έφευγε με μεγάλη ταχύτητα. Βλέποντας την τόλμη του Αρχηγού τους σηκώθηκαν και οι αντάρτες όρθιοι κι άρχισαν να ρίχνουν προς στο αγγλικό αυτοκίνητο που έφευγε.
Μετά την επιχείρηση τράβηξαν προς το βουνό κι όταν σκοτείνιασε πήραν το δρόμο για τα λημέρια τους στα Σπήλια. Εκεί χωρίστηκαν σε τρείς ομάδες. Το πρώτο λημέρι ήταν το Αρχηγείο, το δεύτερο λημέρι ήταν το παρατηρητήριο και το τρίτο λημέρι ήταν το αναπαυτήριο.
Πηγή :
Γεωργίου Γρίβα Διγενή Απομνημονεύματα του Αγώνα της ΕΟΚΑ Εκδόσεις Πελασγός Αθήνα 2013.
Λεωνίδα Λεωνίδου Γεώργιος Γρίβας – Διγενής Βιγραφία Τόμος Β΄(1950-1959) Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 1997
Νίκου Παπαναστασίου Λάμπρος Καυκαλίδης. Το «ΑΓΡΙΝΟ» της ΕΟΚΑ Εκδόσεις Προσωπική Λευκωσία 2009
www.digenisidrima.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου