1951 Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΙΒΑ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ

Δρ. Σπύρος Δημητρίου
Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Γεωργίου Γρίβα - Διγενή

Ο Γεώργιος Γρίβας ήθελε να διαπιστώσει και μόνος του τις συνθήκες που υπήρχαν στην Κύπρο για μια ένοπλη αναμέτρηση με τους Άγγλους. Έτσι στις 5 Ιουλίου 1951 με πρόφαση τις διακοπές κατεβαίνει στο νησί μαζί με την σύζυγό του Κική. Είχε επαφές με πολλούς ανθρώπους και κατάλαβε ότι ο λαός είχε επιφυλάξεις για μια δυναμική αναμέτρηση, επίσης τον απασχολούσε και το θέμα των νέων μια κι αυτοί θα σήκωναν στις πλάτες τους, το μεγάλο βάρος του αγώνα.
Στις 10 Ιουλίου συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, στη Λευκωσία, ο οποίος είχε κι αυτός επιφυλάξεις για το σχέδιο της σύγκρουσης. Στην συνέχεια ο Γρίβας πήγε στο Τρόοδος για αναγνώριση της περιοχής και την καταλληλότητα του εδάφους. Μετά απο μερικές μέρες, στις 20 Ιουλίου πήγε στον Καλοπαναγιώτη και συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Κυρηνείας Κυπριανό ο οποίος άκουσε το σχέδιο του Γρίβα και συμφώνησε μαζί του προσφέροντάς του κάθε δυνατή βοήθεια. Ακολούθως, στις 3 Αυγούστου 1951, ο Γρίβας είδε ξανά τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και του εξέθεσε τα πορίσματα των ερευνών και την ικανοποίησή του ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπήρχαν δυνατότητες επαναστατικού κινήματος., με την απαραίτητη υποστήριξη των νέων και του συνόλου των Ελλήνων της Κύπρου. 
Αμέσως μετά αναχώρησε για την Αθήνα γεμάτος αισιοδοξία αλλά και σκέψεις για το τεχνικό μέρος του αγώνα μια και τα βουνά της Κύπρου δεν παρείχαν ευκολίες , εντούτοις στις πόλεις ο αγώνας θα ήταν πιο εύκολος λόγω των πολλών αγγλικών στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Πίστευε ότι με μια καλή πολιτική διαχείριση τόσο στο
εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό λόγω των συνθηκών ενάντια στην αποικιοκρατία θα είχαμε καλά αποτελέσματα.
Γράφει στα απομνημονεύματά του : 
«....Η τοιαύτη διαπίστωσις(σκεπτικισμού και συντηρητικότητας του λαού) ουδώλως με απογοήτευσεν, διότι έζησα κατά τα παιδικά μου έτη εν Κύπρο και εγνώριζον την πατριωτική φλόγα η οποία καίει εις τα στήθη των Κυπρίων και η οποία, εάν εφαίνετο τότε τρεμοσβήνουσα εντούτοις θα ηδύνατο κάλλιστα με μιαν δυνατήν πνοήν, να αναζωογονηθή και να μεταβληθή εις μεγάλην πυρκαιάν. Θα εγινόμην ο εμψυχωτής και ο εθνεργέτης όταν θα ηρχόμην εις επαφή με τον λαόν....»
Στην Αθήνα συνεχίζονταν οι επαφές και οι συναντήσεις της μυστικής επιτροπής για τον αγώνα της Κύπρου όπου αποφάσισαν να διευρύνουν την ομάδα και με άλλα πρόσωπα.


Πηγές : Απομνημονεύματα Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή Εκδόσεις Πελασγός Αθήνα 2014.
Λεωνίδα Λεωνίδου Βιογραφία Γεώργιος Γρίβας – Διγενής Τόμος Β΄ Εκδόσεις Επιφανίου Λευκωσία 1997-2009
Αρχείο Δρ. Σπύρου Δημητρίου