Εικαστικές Τέχνες

Αρχαία τραγωδία σε σκηνικά κουστούμια Γ. Φασουλιώτη

Γράφει ο Τίτος Κολώτας

Λεμεσός των τεχνών και του πολιτισμού

Μέρος ΣΤ'
Σκηνογραφία
Στην εικαστική αυτή μορφή τέχνης διέπρεψαν βασικά ο ζωγράφος και λογοτέχνης Νίκος Νικολαΐδης, οι ζωγράφοι Βίκτωρ Ιωαννίδης και Γιώργος Φασουλιώτης, ο Γιώργος Μαυρογένης και ο Rashit. Βέβαια ευκαιρίες επαγγελματικής ενασχόλησης στην σκηνογραφία δεν υπήρχαν αφού τα χρόνια εκείνα δεν υπήρχαν ούτε και επαγγελματικοί θίασοι. Οι ευκαιρίες αυτές τους δίδονταν κυρίως σε ερασιτεχνικές σχολικές παραστάσεις και άλλες.

Ο σπουδαίος όπως είδαμε ζωγράφος και λογοτέχνης Νίκος Νικολαΐδης διέπρεψε ιδιαίτερα την δεκαετία του 20 κάνοντας σκηνικά και κοστούμια στις αρχαίες τραγωδίες που ανεβάζονταν κάθε χρόνο από τα γυμνάσια αρρένων και θηλέων, συνήθως σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεύκη. Την δεκαετία του 30 την σκυτάλη στο είδος αυτό πήρε ο σκιτσογράφος –καθηγητής τέχνης Γιώργος Φασουλιώτης. Ο Βίκτωρας Ιωαννίδης διακρινόταν μέχρι και τη δεκαετία του 60 στα σκηνικά των μαθητικών χριστουγεννιάτικων παραστάσεων κάνοντας φαντασμαγορικά σκηνικά με σκηνές δάσους και άλλα πάνω σε χαρτοσακούλες συνήθως, αλλά απαράμιλλης τέχνης που δυστυχώς κανένας δεν φρόντισε να διαφυλάξει έστω και μερικές από αυτές.

Στις μαθητικές παραστάσεις έκανε σκηνικά και ο Γιώργος Μαυρογένης όμως διέπρεψε ιδιαίτερα και στα σκηνικά της όπερας «Διδώ και Αινείας» που ανέβασε ο μουσουργός Σόλων Μιχαηλίδης με τον ΑΡΗ το 1952 καθώς και σε έργα του ημιερασιτεχνικού θιάσου Ονήσιλος του Κείμη Ραφτόπουλου. Σκηνικά ακόμα έκανε και ο Ρασιήτ, ταμπελογράφος στο επάγγελμα που διέπρεψε ιδιαίτερα για τα φαντασμαγορικά σκηνικά που έφτιαχνε στα καρναβάλια ντύνοντας ολόκληρο το κινηματοθέατρο θεματικά και μετατρέποντας το σε μια τεράστια αίθουσα χορού. Κάτι ανάλογο έκανε και ο Μαυρογένης στο Γιορδαμλή όπου αξέχαστος θα μείνει ο διάκοσμος του 1952 με θέμα «Νύχτες της Βενετίας».

Σκιτσογράφοι
Οι γνωστότεροι σκιτσογράφοι της Λεμεσού αλλά και της Κύπρου ήταν ο Γεώργιος Φασουλιώτης, ο Βίκτωρ Ιωαννίδης και ο Γιώργος Μαυρογένης. Διέπρεψαν ιδιαίτερα

στο σατιρικό σκίτσο, οι δυο πρώτοι μέσα από την σατιρική εφημερίδα «Το Γέλιο» με εκδότη τον πρώτο και αρχισυντάκτη τον δεύτερο και άφησαν εποχή με τη σάτιρα τους μέσα από τα καυστικά σκίτσα που δημοσίευαν κατά της αγγλικής διακυβέρνησης αλλά και κατά πάσας εξουσίας και ο τρίτος από τη δική του παγκύπρια σατιρική εφημερίδα «Σατιρική».

Γραφικές Τέχνες
Άλλος ένας σημαντικός τομέας που αναπτύχτηκε ιδιαίτερα στη Λεμεσό ήταν οι γραφικές τέχνες, παράδοση που κρατά μέχρι και σήμερα με τη δημιουργία Τμήματος Γραφικών Τεχνών στο ΤΕΠΑΚ.

Το πρώτο καλλιτεχνικό διαφημιστικό γραφείο δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 30 από τον Β. Ιωαννίδη υπό το καλλιτεχνικότατο μάλιστα γαλλικό όνομα «Ατελιέ». Άλλη μια σημαντική παγκύπρια πρωτιά στον τομέα αυτό ήταν η δημιουργία και για δεκάδες χρόνια μοναδικού χρωμολιθογραφείου, αυτού της οικογένειας Κουβά. Συγκεκριμένα το 1926 ο Εμμανουήλ Καλογήρου από τη Λέρο μαζί με τον γαμπρό του Δημήτριο Κουβά δημιουργεί το πρώτο χρωμολιθογραφείο-κυτιοποιείο της Κύπρου κατακτώντας έτσι ένα σημαντικό σταθμό στην ιστορία της σύγχρονης κυπριακής τυπογραφίας και βιομηχανίας του τόπου.

http://www.foni-lemesos.com/