17 Φεβρουαρίου 1957, ΕΟΚΑ: Πέφτουν ηρωικά σε μάχη κατά των Άγγλων οι ήρωες Τσαγκάρης Σωτήριος και Δημήτριος Χριστοδούλου

ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

Ο Τσαγκάρης Σωτήριος, γεννήθηκε στο χωριό Πελένδρι, της επαρχίας Λεμεσού, το 1925. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και εργαζόταν εκεί ως επιπλοποιός. Ήταν παντρεμένος με τη Δέσποινα Τσαγκάρη και ήταν πατέρας τεσσάρων παιδιών, του Ανδρέα, της Γεωργίας, της Μαρίνας και της Σωτηρούλας.

Στον Αγώνα εντάχθηκε μαζί με τα αδέλφια του από την αρχή και συνεργάστηκε με τους αντάρτες της περιοχής του ως σύνδεσμος, μεταφορέας πολεμικού υλικού και τροφοδότης στα ορεινά τους κρησφύγετα.

Στις 25 Ιανουαρίου 1957 ο Στυλιανός Λένας οδήγησε τους άνδρες του στο χωριό Γεράσα, προκειμένου να αποφύγει τη σύλληψη κατά τη διάρκεια έρευνας που έκαναν οι Άγγλοι σε μεγάλη έκταση στην περιοχή του, βοηθούμενοι μάλιστα και από προδότες. Αφού τακτοποίησε πρόχειρα τους αντάρτες του σε παλιές γαλαρίες, που χρησιμοποιούσαν βοσκοί για μάντρες, γύρισε πίσω με τον Παναγιώτη Αριστείδου και ξεκίνησαν την κατασκευή κρυψώνας σε λαγούμι νερού, μεταξύ των χωριών Ποταμίτισσας - Πελενδρίου, ώστε να επαναφέρει τους αντάρτες του πίσω στον τομέα τους, σε μέρος που δεν θα το γνώριζαν οι προδότες.

Στις 17 Φεβρουαρίου 1957 ο Λένας έπεσε σε ενέδρα των Άγγλων σε μικρή απόσταση από το λαγούμι και συνελήφθη βαριά τραυματισμένος. Ο Παναγιώτης Αριστείδου αντιλαμβανόμενος την ύπαρξη στρατού, πήρε το όπλο του Λένα και με μεγάλη προφύλαξη κατόρθωσε να σπάσει τον κλοιό των στρατιωτών και να κατευθυνθεί προς το Πελένδρι, για να συναντήσει το Σωτήρη Τσαγκάρη. Ξεκίνησαν τότε μαζί, για να συναντήσουν τους άλλους αντάρτες, οι οποίοι στο μεταξύ έφυγαν από τις γαλαρίες. Στην πορεία τους έπεσαν σε ενέδρα Άγγλων έξω από το Πελένδρι. Οι στρατιώτες άνοιξαν πυρ εναντίον τους και ο Σωτήρης Τσαγκάρης έπεσε νεκρός. Ο Παναγιώτης πέφτοντας κατά γης εκκένωσε το όπλο του Λένα εναντίον των στρατιωτών, των οποίων τα όπλα σίγησαν και κατόρθωσε να απομακρυνθεί βαριά τραυματισμένος.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, «Δημητράκης»

Ο Δημήτριος Χριστοδούλου, ο «Δημητράκης» όπως τον αποκαλούσαν, γεννήθηκε στο χωριό Δερύνεια, της επαρχίας Αμμοχώστου. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο Δερύνειας και συνέχισε τη μόρφωσή του στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου. Παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα μέσω αλληλογραφίας από το «Πρότυπο Σύστημα Μαθημάτων δι' Αλληλογραφίας, Αθηνών», όπου γράφτηκε ως μαθητής στο Τεχνικό Κέντρο, στο τμήμα Ραδιοτεχνίας, προκειμένου να ακολουθήσει το επάγγελμα του ηλεκτρολόγου σε πλοία.

Εργαζόταν στην Ηλεκτρική, έχοντας μάλιστα πολύ γρήγορη επαγγελματική εξέλιξη λόγω των μαθημάτων τα οποία συνέχιζε και είχε μάλιστα αγοράσει δικό του αυτοκίνητο (πράγμα σπάνιο για την ηλικία του εκείνη την εποχή).

Ο «Δημητράκης», εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ με την έναρξη του Αγώνα. Στενοί συνεργάτες του, μεταξύ άλλων, ήταν και οι ήρωες Ηλίας Παπακυριακού και Αλέκος Κωνσταντίνου, με τους οποίους πήρε μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις στην περιοχή του. Το αυτοκίνητό του το χρησιμοποιούσε και η ομάδα του. Σε μια από τις επιθέσεις τους εναντίον Άγγλου ταγματάρχη, αναγνωρίστηκε το αυτοκίνητο του Δημητράκη, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τη διαφυγή, και ο ίδιος καταζητήθηκε. Για να αποφύγει τη σύλληψη, κατέφυγε στο αντάρτικο και συνενώθηκε με την ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου στο Παλαιχώρι.

Τα Χριστούγεννα του 1956 η ομάδα του Αυξεντίου χωρίστηκε σε μικρότερες και ο Δημητράκης Χριστοδούλου πήγε με την ομάδα του ήρωα Στυλιανού Λένα. Η ομάδα αυτή, με κέντρο τον Κάτω Αμίαντο, ανέπτυξε πλούσια δράση με ενέδρες εναντίον των Άγγλων, σε σημείο που ο Διγενής διέταξε περιορισμό της δράσης.

Επιστρέφοντας στην περιοχή τους, στις 17 Φεβρουαρίου 1957, έπεσαν σε ενέδρα των Άγγλων και ο Δημητράκης Χριστοδούλου σκοτώθηκε στη συμπλοκή που ακολούθησε, μεταξύ Ποταμίτισσας - Πελενδρίου, ενώ ο Λένας τραυματίστηκε και πέθανε ύστερα από σαράντα μέρες.