Χρέος ελευθερίας

Του Σοφοκλή Κωνσταντίνου

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1956 τρεις ήρωες της ΕΟΚΑ, Ο Στέλιος Μαυρομάτης, ο Μιχαήλ Κουτσόφτας και ο Ανδρέας Παναγίδης οδηγούνται από τους Άγγλους στο ικρίωμα της αγχόνης στις Κεντρικές Φυλακές. Η θυσία τους έμεινε αθάνατο σύμβολο, ώστε να θυμίζει σε όλους το χρέος ελευθερίας. Παραθέτω τρία αποσπάσματα από δικές τους επιστολές, λίγο πριν από τον απαγχονισμό τους.

Ο Στέλιος Μαυρομάτης, 23 χρονών, γράφει μεταξύ άλλων στην οικογένειά του: «Θέλω να ξέρετε πως ο γιος σας και αδελφός σας πέθανε με το χαμόγελο στα χείλη, γιατί κράτησε μέχρι τέλους τον ιερό όρκο που έδωσε να θυσιαστή χάριν της ελευθερίας της Κύπρου(...) Θέλω να είστε υπερήφανοι γιατί ο γιος και αδελφός σας θυσιάστηκε για την κοινή ελευθερία.

Θυσιάστηκε γιατί θέλησε να χαρή κι αυτός μαζί με όλους τους Έλληνες της Κύπρου το μεγαλύτερο δώρο που χάρισε ο Θεός στην ανθρωπότητα». Ο Μιχαήλ Κουτσόφτας, 22 χρονών, γράφει κι αυτός ένα συγκλονιστικό γράμμα στους δικούς του: «Aπό το κελλί του θανάτου σας στέλλω τον τελευταίο μου ασπασμό. Γλυκειά μου μητέρα, έχετε θάρρος και πίστη. Μονάχα η πίστη στο Θεό και στην Υπεραγία Θεοτόκο φτάνει για όλα (...) Είμαι ευτυχισμένος και περήφανος γιατί ο Θεός με αξίωσε να μαρτυρήσω για ένα μεγάλο ιδανικό».

Ο Ανδρέας Παναγίδης, 22 χρονών, στο τελευταίο του γράμμα στην οικογένειά του και ιδιαίτερα στα παιδιά του δίνει κατάθεση ψυχής και φιλοπατρίας:

«Λατρευτά μου παιδιά. Σας αφήνω για πάντα, στην τόσην νεαρήν μου ηλικία. Στα 22 μου χρόνια, πεθαίνω για χάριν μιας μεγάλης ιδέας. Κάποτε η μάνα σας και οι θείοι σας θα σας αναπτύξουν γιατί εκτελέσθηκα. Σας εύχομαι, αγαπημένα μου παιδιά, να γίνετε καλοί χριστιανοί και καλοί Έλληνες Κύπριοι. Ακολουθήστε πάντα τον δρόμο της αρετής. Να είσθε πάντα βέβαια ότι σας αγάπησα τόσο θερμά και με μιαν απέραντη πατρική αγάπη. Αλλά δυστυχώς σας αφήνω χωρίς να σας δω να μεγαλώνετε όπως ονειρευόμουν. Αλλά σας αφήνω ένα μεγάλο και τιμημένο όνομα».

http://www.sigmalive.com/simerini/