Πρόεδρος Σωματείου Ελεύθερη Ενιαία Καρπασία
Εάν κάποιος ρωτήσει τι σχέση έχει το Μεσολόγγι με την Καρπασία, η απάντηση είναι πολύ απλή. Τόσο το Μεσολόγγι όσο και η Καρπασία έχουν πολλά κοινά, με πρώτιστο τον Τούρκο κατακτητή, την πολιορκία, τον ηρωισμό και την αντίσταση. Το Μεσολόγγι, γνωστό και σαν Ιερά Πόλις, με πολλούς ήρωες και αγωνιστές, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Είχε πολιορκηθεί τρεις φορές από τους Τούρκους, με την τελευταία να ξεκινά στις 15 Απριλίου 1825 από τον Κιουταχή, με 30.000 στρατό και ενισχυμένο αργότερα από άλλους 10.000 στρατιώτες του Αιγύπτιου Ιμπραήμ. Σε αυτήν τη δύναμη των 40.000 χιλιάδων άρτια εξοπλισμένων πολιορκητών, οι Μεσολογγίτες, γνωστοί πλέον σαν οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, αντέτασσαν μόνο 4.000 αγωνιστές της Ελευθερίας ελαφρά οπλισμένους.
Αποκλεισμένοι από παντού, και χωρίς ο Μιαούλης να καταφέρει να σπάσει τον κλοιό του τουρκικού και αιγυπτιακού στόλου, για να ανεφοδιάσει με πυρομαχικά και τρόφιμα το Μεσολόγγι, οι αγωνιστές του πλέον λιμοκτονούσαν. Τότε, αποφάσισαν την έξοδό τους και λίγοι ήταν αυτοί που γλίτωσαν και συνέχισαν τον Αγώνα.
Με τη δεύτερη φάση της παράνομης και βάρβαρης τουρκικής εισβολής του Αυγούστου 1974, ο τουρκικός στρατός κατέλαβε όλη τη Χερσόνησο της Καρπασίας. Από τους 20.000 κατοίκους του διαμερίσματος Καρπασίας, παρέμειναν συνειδητά σχεδόν 14.000 χιλιάδες ψυχές, σαν φρουροί των 3.000 χρόνων ελληνικής ιστορίας της Χερσονήσου των Αγίων και Ηρώων. Τότε οι κάτοικοι της Καρπασίας βρέθηκαν να είναι, όχι ελεύθεροι πολιορκημένοι, όπως τους Μεσολογγίτες, αλλά πολιορκημένοι υπό κατοχήν.
Οι πολιορκημένοι της Καρπασίας, με την επιμονή τους να παραμείνουν στα πατρώα εδάφη, προσπάθησαν να αγωνιστούν με παθητικό τρόπο, χωρίς να αναμένουν πρακτική βοήθεια από πουθενά. Η μόνη βοήθεια που μπορούσε να τους προσφέρει η λαβωμένη Κυπριακή Δημοκρατία ήταν η μεταφορά τροφίμων μέσω των Ηνωμένων Εθνών, που έσπαζαν τον κλοιό του βάρβαρου Τούρκου πολιορκητή για να μη λιμοκτονήσουν όπως τους Μεσολογγίτες.
Ο Τούρκος εισβολέας με προμελετημένο σχέδιο, το «Εritre Programi», δηλαδή Σχέδιο Διάλυσης, που εφάρμοσε με τόση μαεστρία και αφελλήνισε την Ίμβρο και την Τένεδο, άρχισε να το εφαρμόζει στην Καρπασία. Με τρομοκρατία, βιασμούς και φόνους άρχισε να διώχνει τους πολιορκημένους της Καρπασίας, οι οποίοι, με μια βαλίτσα στο χέρι, πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς. Βλέποντας την κατάσταση η Κυπριακή Κυβέρνηση και το Εθνικό Συμβούλιο εξουσιοδότησαν τον τότε συνομιλητή Γλαύκο Κληρίδη, ο οποίος συμφώνησε και υπέγραψε με τον Ραούφ Ντενκτάς τη Συμφωνία της Γ’ Βιέννης, στις 2 Αυγούστου 1975, μια συμφωνία που προνοούσε την παραμονή των Καρπασιτών στα σπίτια τους.
Αποκλεισμένοι από παντού, και χωρίς ο Μιαούλης να καταφέρει να σπάσει τον κλοιό του τουρκικού και αιγυπτιακού στόλου, για να ανεφοδιάσει με πυρομαχικά και τρόφιμα το Μεσολόγγι, οι αγωνιστές του πλέον λιμοκτονούσαν. Τότε, αποφάσισαν την έξοδό τους και λίγοι ήταν αυτοί που γλίτωσαν και συνέχισαν τον Αγώνα.
Με τη δεύτερη φάση της παράνομης και βάρβαρης τουρκικής εισβολής του Αυγούστου 1974, ο τουρκικός στρατός κατέλαβε όλη τη Χερσόνησο της Καρπασίας. Από τους 20.000 κατοίκους του διαμερίσματος Καρπασίας, παρέμειναν συνειδητά σχεδόν 14.000 χιλιάδες ψυχές, σαν φρουροί των 3.000 χρόνων ελληνικής ιστορίας της Χερσονήσου των Αγίων και Ηρώων. Τότε οι κάτοικοι της Καρπασίας βρέθηκαν να είναι, όχι ελεύθεροι πολιορκημένοι, όπως τους Μεσολογγίτες, αλλά πολιορκημένοι υπό κατοχήν.
Οι πολιορκημένοι της Καρπασίας, με την επιμονή τους να παραμείνουν στα πατρώα εδάφη, προσπάθησαν να αγωνιστούν με παθητικό τρόπο, χωρίς να αναμένουν πρακτική βοήθεια από πουθενά. Η μόνη βοήθεια που μπορούσε να τους προσφέρει η λαβωμένη Κυπριακή Δημοκρατία ήταν η μεταφορά τροφίμων μέσω των Ηνωμένων Εθνών, που έσπαζαν τον κλοιό του βάρβαρου Τούρκου πολιορκητή για να μη λιμοκτονήσουν όπως τους Μεσολογγίτες.
Ο Τούρκος εισβολέας με προμελετημένο σχέδιο, το «Εritre Programi», δηλαδή Σχέδιο Διάλυσης, που εφάρμοσε με τόση μαεστρία και αφελλήνισε την Ίμβρο και την Τένεδο, άρχισε να το εφαρμόζει στην Καρπασία. Με τρομοκρατία, βιασμούς και φόνους άρχισε να διώχνει τους πολιορκημένους της Καρπασίας, οι οποίοι, με μια βαλίτσα στο χέρι, πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς. Βλέποντας την κατάσταση η Κυπριακή Κυβέρνηση και το Εθνικό Συμβούλιο εξουσιοδότησαν τον τότε συνομιλητή Γλαύκο Κληρίδη, ο οποίος συμφώνησε και υπέγραψε με τον Ραούφ Ντενκτάς τη Συμφωνία της Γ’ Βιέννης, στις 2 Αυγούστου 1975, μια συμφωνία που προνοούσε την παραμονή των Καρπασιτών στα σπίτια τους.
Αυτή η Συμφωνία δεν έγινε σεβαστή από τους Τούρκους, οι οποίοι άρχισαν τη μαζική δίωξη των Καρπασιτών. Απλό παράδειγμα η κωμόπολη της Γιαλούσας. Μέχρι τον Οκτώβριο του 1975 είχε 1.909 Έλληνες Κύπριους κατοίκους, και σε μικρό χρονικό διάστημα εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους.
Παραμένουν όμως στην Καρπασία μας τριακόσιες ελληνικές ψυχές, που σαν σύγχρονοι Μεσολογγίτες φυλάνε την τιμή και την αξιοπρέπεια του κυπριακού Ελληνισμού στα Στενά της Καρπασίας.Οι Τούρκοι πάντα καταπατούσαν τις συμφωνίες που έκαναν. Από το 1571, στην πολιορκία της Αμμοχώστου, που συνήψαν συμφωνία με τους υπερασπιστές της Μαρκαντώνιο Βραγαδίνο και τον Καρπασίτη Στρατηγό Μανώλη Σπηλιώτη, όπως παραδώσουν την πόλη με αντάλλαγμα την ασφάλεια των γυναικοπαίδων, στρατιωτών, καθώς και τη δική τους. Τα γυναικόπαιδα τα πούλησαν σκλάβους, τους δε Βραγαδίνο και Σπηλιώτη, αφού τους βασάνισαν τους έγδαραν ζωντανούς. Τώρα δε που πλησιάζει και η 9η Ιουλίου, γνωστή βέβαια η τύχη και του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και άλλων προκρίτων. Μήπως σεβάστηκαν τις Συμβάσεις της Γενεύης το 1974 για τους αιχμαλώτους και αμάχους;
Τη Συμφωνία της Γ’ Βιέννης και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Καρπασιτών που ζούσαν τότε εκεί, ή αυτών που παραμένουν ακόμα στη γενέθλια γη;
Γι' αυτό εμείς οι Καρπασίτες, με την πολύ πικρή πείρα που έχουμε από την Τουρκία, αρνούμαστε να ανταποκριθούμε στα κελεύσματα διαφόρων ξένων καθώς και δικών μας, για να δείξουμε οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στην Τουρκία. Θα την εμπιστευθούμε μόνο αν απελευθερώσει την Καρπασία μας και την υπόλοιπη κατεχόμενη Κύπρο.
Γι' αυτό εμείς οι Καρπασίτες, με την πολύ πικρή πείρα που έχουμε από την Τουρκία, αρνούμαστε να ανταποκριθούμε στα κελεύσματα διαφόρων ξένων καθώς και δικών μας, για να δείξουμε οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στην Τουρκία. Θα την εμπιστευθούμε μόνο αν απελευθερώσει την Καρπασία μας και την υπόλοιπη κατεχόμενη Κύπρο.
http://www.sigmalive.com/simerini
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου