32 ΜΟΙΡΑ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ - ΙΣΤΟΡΙΑ

Iδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 1964 πλησίον του χωριού Σαϊττάς. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου μεταφέρθηκε στα Πολεμίδια. Μετά τη μάχη της Κοφίνου, στις 15 Νοεμβρίου 1967, στην οποία έλαβε μέρος με την 31 Μοίρα Καταδρομών και συγκεκριμένα το Μάρτιο 1968, μεταστάθμευσε στο Σταυροβούνι. Τον Απρίλιο 1970 μετακινήθηκε στη Μονή Αγίου Χρυσοστόμου με αποστολή τη διαφύλαξη της διάβασης Αγύρτας.
Στις 15 Ιουλίου 1974 έλαβε μέρος στο πραξικόπημα κινούμενη εναντίον του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, του αερολιμένα Λευκωσίας, του Προεδρικού Μεγάρου και της Αρχιεπισκοπής.
Με την έναρξη της Τούρκικης εισβολής η Μοίρα κινήθηκε από το Προεδρικό Μέγαρο, όπου βρισκόταν, προς τη βάση της στον Άγιο Χρυσόστομο και στη συνέχεια στο Συγχαρί.
Στις 20 Ιουλίου 1974, μετά τη συμπλήρωση της επιστράτευσής της, εξαπέλυσε νυκτερινή επίθεση με αντικειμενικό σκοπό την κατάληψη της Άσπρης Μούττης. Μέχρι την 5.00 ώρα της 21 Ιουλίου κατάφερε να καταλάβει 7 πολυβολεία και ανάγκασε τον εχθρό να συμπτυχθεί στην κορυφή του υψώματος.
Την 13.00 ώρα, στις 22 Ιουλίου, η Μοίρα διατάχθηκε να κινηθεί και εγκατασταθεί στο Ύψωμα Αλωνάγρα, όπου και διεξήγαγε τρίωρη μάχη
Το βράδυ, στις 27 Ιουλίου, η Μοίρα αντικαταστάθηκε από Τάγμα πεζικού και συγκεντρώθηκε στο αεροδρόμιο Τύμπου, όπου και παρέμεινε έως τις 10 Αυγούστου.
Στις 10 Αυγούστου η Μοίρα μετακινήθηκε στην περιοχή Παχυάμμου, πλησίον της Κερύνειας, όπου και αντικατέστησε την 34 Μοίρα Καταδρομών. Έλαβε ως αποστολή την απαγόρευση του δρομολογίου Άγιος Επίκτητος – Άγιος Αμβρόσιος και να εξασφαλίσει τον όρμο Ντάουτ από ενδεχόμενη εχθρική απόβαση. Στην τοποθεσία αυτή παρέμεινε μέχρι τις 14 Αυγούστου.
Στις 16 Αυγούστου, η 32 Μοίρα Καταδρομών ανέλαβε να εξασφαλίσει τις διαβάσεις και τα δρομολόγια προς Λευκόνοικο, μέχρις ότου όλη η δύναμη της Εθνικής Φρουράς, που βρισκόταν εντός της κατεχόμενης και ελεγχόμενης από τον εχθρό τοποθεσίας, να περάσει προς την Αμμόχωστο και να συμπτυχθεί στη Λάρνακα.
Την 24.00 ώρα, η 32 Μοίρα Καταδρομών, αφού και τα τελευταία τμήματα της Εθνικής Φρουράς πέρασαν στο νότο, ακολούθησε το δρομολόγιο Λευκονοίκου – Κοντέας – Λάρνακας και κατέληξε στο Κίτι.
Το βαρύ χρέος της κάλυψης των στενών της Χαλεύκας, την τραγική εκείνη μέρα, στις 12 το μεσημέρι, ανέλαβε ομάδα εννέα καταδρομέων του 22 Λόχου Κρούσεως. Αποστολή της ομάδας ήταν η αντιμετώπιση των εχθρικών δυνάμεων, προκειμένου να παρασχεθεί χρόνος στον κύριο όγκο της Μοίρας να συμπτυχθεί. Όλα τα μέλη της, ένας Ανθυπολοχαγός και οκτώ καταδρομείς, αγνοούνται.
Όσοι έζησαν τις μεγάλες εκείνες στιγμές, θα θυμούνται για πάντα το πολυβόλο και τα επτά καλασνίκωφ ασταμάτητα να βάλλουν στη χαράδρα. Δεν σίγησαν ούτε στιγμή. Παιάνιζαν τον ύμνο της Ρωμιοσύνης.
Μετά τις επιχειρήσεις του 1974, η Μοίρα παρέμεινε για λίγο στο Κίτι, στα χωριά Κάτω Μονή, Πάνω Πύργος, Πηγαίνια, Άγιος Επιφάνειος και στις 10 Ιανουαρίου 1975, στο στρατόπεδο Αθαλάσσας.
Στις 19 Φεβρουαρίου 1978 έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις για απόκρουση των Αιγυπτίων καταδρομέων στον αερολιμένα Λάρνακας. Το 1988 μεταφέρθηκε στο Σταυροβούνι.



http://www.psek.org/

Σχόλια