Ανοιχτή επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την πολιτική ηγεσία( Διαβάστε την Τουρκοκυπριακή και όχι μόνο, λογική. Τα συμπεράσματα δικά σας)
IBRAHIM AZIZ
Την Κυριακή, 8 Ιουνίου 2014 τελέστηκαν στην Ποταμιά τα αποκαλυπτήρια των αγαλμάτων των δύο αγνοουμένων της τραγωδίας του 1974, του Ανδρέα Βαρνάβα Κουρουνά και του Παναγιώτη Λοΐζου Καραγιώργη.
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν σε πνεύμα αντίθετο με την ιδέα και τον στόχο της κοινής συνύπαρξης των δύο κοινοτήτων στο χωριό. Η εκδήλωση οργανώθηκε σε πνεύμα ελληνικής εθνικοφροσύνης, με τον ελληνικό εθνικό ύμνο και τα σύμβολα του ελληνικού κράτους.
Δεν τιμήθηκε το δικοινοτικό πνεύμα που ιστορικά επικρατεί στην κοινότητα Ποταμιάς. Αγνοήθηκε πλήρως η ιστορία και οι θυσίες για την κοινή ειρηνική συμβίωση της μεικτής κοινότητας του χωριού.
Έγιναν οι επίσημες ομιλίες σε πνεύμα ελληνικής εθνικοφροσύνης. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκπροσώπησε ο κ. Σωκράτης Χάσικος, υπουργός Εσωτερικών και κατατέθηκαν στεφάνια από όλη την πολιτική ηγεσία. Αβασάνιστα βιάστηκε το πνεύμα της δικοινοτικής συνεργασίας, την οποία επιδιώκουμε διακαώς για ένα ειρηνικό μέλλον.
Οι παράγοντες του χωριού, Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι μαζί με τον αείμνηστο και σεβαστό ιερέα του χωριού Παπαφίλιππο, προστάτεψαν με επιμονή και με πολλή σοφία την κοινότητα από ακραίες εγκληματικές ενέργειες, οι οποίες ήταν συχνό φαινόμενο σε άλλα χωριά με πολύ αιματηρά και θλιβερά αποτελέσματα.
Σύσσωμη η κοινότητα, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι φρούρησαν το χωριό αλλεπάλληλες φορές από ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες και εγκληματικά στοιχεία που θα μπορούσαν να προκαλέσουν απρόβλεπτα επεισόδια με δυσάρεστες συνέπειες.
Όμως, λόγω των αιματηρών επεισοδίων στον Άγιο Σωζόμενο, τον Ιανουάριο του 1964, δημιουργήθηκε ένα ανασφαλές κλίμα στην περιοχή και οι Τουρκοκύπριοι της Ποταμιάς εγκατέλειψαν κατατρομαγμένοι το χωριό για να βρουν καταφύγιο στον θύλακα της Λουρουτζίνας.
Η εγκληματική απουσία και ανυπαρξία του επίσημου κράτους και των οργάνων ασφάλειας στη διάρκεια των συγκρούσεων στον Άγιο Σωζόμενο και η μη εφαρμογή του νόμου δημιούργησε τρομοκρατικό κλίμα στην περιοχή και προκάλεσε τη φυγή των Τουρκοκυπρίων, από όλα τα γειτονικά χωριά, στη Λουρουτζίνα.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επισκέφθηκε την Ποταμιά τον Σεπτέμβρη του 1965, κατόπιν επιμονής και παρότρυνσης Τουρκοκυπρίων από το χωριό, για να δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης για όσους Τουρκοκυπρίους δεν είχαν εγκαταλείψει το χωριό, αλλά ταυτόχρονα να ενθαρρύνει την επιστροφή όσων ήθελαν, σε συνθήκες ασφάλειας.
Κατά την επίσκεψη του εκείνη επέπληξε δημοσίως τους ενόπλους Ελληνοκύπριους που απειλούσαν τους Τουρκοκύπριους και κάλεσε αυτούς που είχαν φύγει να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους . Από τότε δημιουργήθηκε και διατηρείται ειρηνικό κλίμα συμβίωσης
Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στο χωριό.
Η πρόσφατη εκδήλωση δεν συνάδει με το πνεύμα συμβίωσης και συνεργασίας των δύο κοινοτήτων που δημιούργησε η επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην Ποταμιά.
Παρά τα διαβήματα που έγιναν προσωπικά από τον υποφαινόμενο και άλλους κατοίκους της κοινότητας ώστε τέτοιες εκδηλώσεις να γίνονται κατά τρόπο που να αγκαλιάζουν και να συνενώνουν τους κατοίκους του χωριού, δεν εισακούστηκαν από τους παράγοντες του χωριού και την πολιτεία, με αποτέλεσμα η εκδήλωση να γίνει σε προκλητικό κλίμα που αντί να ενώνει οδηγεί σε διχασμό.
Το κράτος, όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά κόμματα και η πολιτεία οφείλουν να σεβαστούν την ιστορική μνήμη και παράδοση του χωριού και με κατάλληλες ενέργειες να συμβάλουν στην ομαλή και ειρηνική συνύπαρξη στο χωριό.
Οι όποιες κοινές εκδηλώσεις στο χωριό θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ευαισθησίες και τη συμμετοχή όλων των κατοίκων του χωριού, ώστε να δημιουργείται το αίσθημα αλληλοκατανόησης και αλληλοσεβασμού με στόχο να αντλούμε τα απαραίτητα διδάγματα από το τραυματισμένο μας παρελθόν ως κοινωνία, ως πολιτεία και ο κάθε πολίτης ξεχωριστά.
Οι προσπάθειες και εισηγήσεις ώστε να επιλεγεί άλλος πιο κατάλληλος χώρος για την ανέγερση των δύο αγαλμάτων των δύο ηρώων αγνοουμένων, που να συνενώνει και να χαίρει του σεβασμού της αγάπης και της εκτίμησης όλων των κατοίκων, αγνοήθηκαν.
http://www.sigmalive.com/simerini
Την Κυριακή, 8 Ιουνίου 2014 τελέστηκαν στην Ποταμιά τα αποκαλυπτήρια των αγαλμάτων των δύο αγνοουμένων της τραγωδίας του 1974, του Ανδρέα Βαρνάβα Κουρουνά και του Παναγιώτη Λοΐζου Καραγιώργη.
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν σε πνεύμα αντίθετο με την ιδέα και τον στόχο της κοινής συνύπαρξης των δύο κοινοτήτων στο χωριό. Η εκδήλωση οργανώθηκε σε πνεύμα ελληνικής εθνικοφροσύνης, με τον ελληνικό εθνικό ύμνο και τα σύμβολα του ελληνικού κράτους.
Δεν τιμήθηκε το δικοινοτικό πνεύμα που ιστορικά επικρατεί στην κοινότητα Ποταμιάς. Αγνοήθηκε πλήρως η ιστορία και οι θυσίες για την κοινή ειρηνική συμβίωση της μεικτής κοινότητας του χωριού.
Έγιναν οι επίσημες ομιλίες σε πνεύμα ελληνικής εθνικοφροσύνης. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκπροσώπησε ο κ. Σωκράτης Χάσικος, υπουργός Εσωτερικών και κατατέθηκαν στεφάνια από όλη την πολιτική ηγεσία. Αβασάνιστα βιάστηκε το πνεύμα της δικοινοτικής συνεργασίας, την οποία επιδιώκουμε διακαώς για ένα ειρηνικό μέλλον.
Οι παράγοντες του χωριού, Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι μαζί με τον αείμνηστο και σεβαστό ιερέα του χωριού Παπαφίλιππο, προστάτεψαν με επιμονή και με πολλή σοφία την κοινότητα από ακραίες εγκληματικές ενέργειες, οι οποίες ήταν συχνό φαινόμενο σε άλλα χωριά με πολύ αιματηρά και θλιβερά αποτελέσματα.
Σύσσωμη η κοινότητα, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι φρούρησαν το χωριό αλλεπάλληλες φορές από ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες και εγκληματικά στοιχεία που θα μπορούσαν να προκαλέσουν απρόβλεπτα επεισόδια με δυσάρεστες συνέπειες.
Όμως, λόγω των αιματηρών επεισοδίων στον Άγιο Σωζόμενο, τον Ιανουάριο του 1964, δημιουργήθηκε ένα ανασφαλές κλίμα στην περιοχή και οι Τουρκοκύπριοι της Ποταμιάς εγκατέλειψαν κατατρομαγμένοι το χωριό για να βρουν καταφύγιο στον θύλακα της Λουρουτζίνας.
Η εγκληματική απουσία και ανυπαρξία του επίσημου κράτους και των οργάνων ασφάλειας στη διάρκεια των συγκρούσεων στον Άγιο Σωζόμενο και η μη εφαρμογή του νόμου δημιούργησε τρομοκρατικό κλίμα στην περιοχή και προκάλεσε τη φυγή των Τουρκοκυπρίων, από όλα τα γειτονικά χωριά, στη Λουρουτζίνα.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επισκέφθηκε την Ποταμιά τον Σεπτέμβρη του 1965, κατόπιν επιμονής και παρότρυνσης Τουρκοκυπρίων από το χωριό, για να δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης για όσους Τουρκοκυπρίους δεν είχαν εγκαταλείψει το χωριό, αλλά ταυτόχρονα να ενθαρρύνει την επιστροφή όσων ήθελαν, σε συνθήκες ασφάλειας.
Κατά την επίσκεψη του εκείνη επέπληξε δημοσίως τους ενόπλους Ελληνοκύπριους που απειλούσαν τους Τουρκοκύπριους και κάλεσε αυτούς που είχαν φύγει να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους . Από τότε δημιουργήθηκε και διατηρείται ειρηνικό κλίμα συμβίωσης
Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στο χωριό.
Η πρόσφατη εκδήλωση δεν συνάδει με το πνεύμα συμβίωσης και συνεργασίας των δύο κοινοτήτων που δημιούργησε η επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην Ποταμιά.
Παρά τα διαβήματα που έγιναν προσωπικά από τον υποφαινόμενο και άλλους κατοίκους της κοινότητας ώστε τέτοιες εκδηλώσεις να γίνονται κατά τρόπο που να αγκαλιάζουν και να συνενώνουν τους κατοίκους του χωριού, δεν εισακούστηκαν από τους παράγοντες του χωριού και την πολιτεία, με αποτέλεσμα η εκδήλωση να γίνει σε προκλητικό κλίμα που αντί να ενώνει οδηγεί σε διχασμό.
Το κράτος, όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά κόμματα και η πολιτεία οφείλουν να σεβαστούν την ιστορική μνήμη και παράδοση του χωριού και με κατάλληλες ενέργειες να συμβάλουν στην ομαλή και ειρηνική συνύπαρξη στο χωριό.
Οι όποιες κοινές εκδηλώσεις στο χωριό θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ευαισθησίες και τη συμμετοχή όλων των κατοίκων του χωριού, ώστε να δημιουργείται το αίσθημα αλληλοκατανόησης και αλληλοσεβασμού με στόχο να αντλούμε τα απαραίτητα διδάγματα από το τραυματισμένο μας παρελθόν ως κοινωνία, ως πολιτεία και ο κάθε πολίτης ξεχωριστά.
Οι προσπάθειες και εισηγήσεις ώστε να επιλεγεί άλλος πιο κατάλληλος χώρος για την ανέγερση των δύο αγαλμάτων των δύο ηρώων αγνοουμένων, που να συνενώνει και να χαίρει του σεβασμού της αγάπης και της εκτίμησης όλων των κατοίκων, αγνοήθηκαν.
http://www.sigmalive.com/simerini
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου