Μετά την εξέγερση του Οκτωβρίου του 1931 των Ελληνοκυπρίων κατά των Αγγλικών Αρχών και των δικτατορικών μέτρων που πήρε ο ύπατος αρμοστής Πάλμερ [εξ' αιτίας του οποίου η περίοδος 1933-1939 έμεινε γνωστή ως Παλμεροκρατία], ανάμεσα στα οποία ήταν και η εξορία εκκλησιαστικών όπως ο Μητροπολίτης Κιτίου Νικόδημος Μυλωνάς, η Λάρνακα έμεινε για πολλά χρόνια χωρίς Μητροπολίτη. Ύστερα από δεκαετία χηρείας [1931-1941] και κάποια χρόνια ”τοποτηρητείας”, διάδοχος του Νικόδημου Μυλωνά εξελέγη στις εκλογές της 8ης Απριλίου 1948, ο νεαρός τότε Αρχιμανδρίτης Μακάριος Κυκκώτης, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄και πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ο Αρχιμανδρίτης Μακάριος που σπούδαζε Θεολογία στη Βοστώνη, ειδοποιήθηκε τηλεφωνικά για την εκλογή του και κλήθηκε να επιστρέψει αμέσως από την Αμερική, από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Β’, για να αναλάβει τα καθήκοντα του. Τελικά ο νέος Μητροπολίτης Κιτίου επέστρεψε στην Κύπρο στις 9 Ιουνίου. Η χειροτονία του έγινε στον Ιερό ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Λευκωσία στις 13 Ιουνίου και την ίδια μέρα μετέβη στη Λάρνακα, όπου έγινε η τελετή ενθρόνισης του, στο μητροπολιτικό ναό Σωτήρος.
Πηγή: Ιερομ. Σωφρόνιου Γ. Μιχαηλίδη, Ιστορία της κατά Κίτιον Εκκλησίας, σσ.424-426, εκ. Ιεράς Μητρόπολις Κιτίου, Λάρνακα 1992.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου