Μεταξύ 1956-57 33 αναφορές μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας!
Άκρως λανθασμένο και αυθαίρετο το συμπέρασμα ότι τελικά με εντολή του Βρετανού Πρωθυπουργού Antony Eden η συζήτηση για διχοτόμηση σταμάτησε. Απλά ο πρωθυπουργός δεν ήθελε να προχωρήσει η επι μέρους συζήτηση με διάφορους εξωτερικούς παράγοντες για διχοτόμηση. Εφόσον ήδη βρισκόντουσαν σε διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους πως καλύτερα να τους εξυπηρετούσαν προς αυτή την κατεύθυνση. Και το σημαντικότερο, τον ίδιο καιρό (14/10/1956) σε μυστική συνάντηση στο Chequers, συνωμοτούσε με Γαλλία και Ισραήλ για την επίθεση εναντίον της Αιγύπτου εξού και τα θαλασσώματα του Σουέζ που τον ανάγκασαν να παραιτηθεί γιατί είχε πει ψέμματα στη Βουλή των Κοινοτήτων...
Οπως έχω ήδη αναφέρει στα προηγούμενα κείμενά μου στην συνέχεια επισκέφθηκε το Λονδίνο τέλος Νοεμβρίου ο Α. Μεντερές πρωθυπουργός της Τουρκίας με την συνοδεία του, συζητώντας την διχοτόμηση και στις 16 Δεκεμβρίου ο Υπ. Αποικιών βρέθηκε στην ΄Αγκυρα συζητώντας και ΣΥΜΦΩΝΩΝΤΑΣ με την τουρκική κυβέρνηση την απόφαση/δέσμευσή του που ανακοινώθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1956 από το βήμα της Βουλής για την διχοτόμηση να μην αποκλείεται σε τελική λύση περιλαμβανομένης και χωριστής αυτοδιάθεσης για το 18%.
Οχι μόνο αυτό, αλλά
Α) ο ίδιος ο Σερ ΄Ιβον Κιρκπάτρικ προχώρησε και προτού αφυπηρετήσει από το Φόρειν ΄Οφις τους πρώτους μήνες του 1957, ετοίμασε τα δικά του σχέδια διχοτόμησης, εξου και η διαβόητη γραμμή Κιρκπάτρικ που πρόβλεπε τότε σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις των Τούρκων (120,000) και του κυβερνείου στην Κύπρο 100,000, ότι θα έπρεπε να μετακινηθούν 192,000 άνθρωποι. Το 1974 ξεριζώθηκαν 200,000 Ε/κ. Να σημειωθεί ότι όταν τα σχέδια εκείνα του 1957 στάλθηκαν στο Στέιτ Ντεπάρτμεντ το τελευταίο διεξήγαγε δική του έρευνα για την διχοτόμηση την οποία βρήκε άκρως απαράδεκτη και ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΗ για την Κύπρο, πράγμα που δεν άρεσε καθόλου στο Φόρειν ΄Οφις. Το οποίο όμως δεν τα έβαλε κάτω...(Τα σχέδια αυτά πρωτοδημοσιεύθηκαν στην Σημερινή 1989/90, στο βιβλίο μας ‘ ΄Ετσι Κατέστρεψαν την Κύπρο’ , ‘Τοπ Σέκρετ’ “Conspiracy or Blunder?” και μετέπειτα με το διαδίκτυο κυκλοφόρησαν σε πολλές ιστοσελίδες τόσο της Κύπρου όσο και του εξωτερικού όπως εκείνη του κ. Χάρη Κυριακίδη). Ακολούθησαν και άλλες βολιδοσκοπήσεις επί χάρτου και από άλλα τμήματα της βρετανικής κυβέρνησης...Συν ο διχοτομικός Χάρτης Κουτσιούκ 1957 με τη γραμμή στον 35ο παράλληλο...
Β) Το Φόρειν ΄Οφις τον Ιανουάριο του 1958 σύνοψε σε υπόμνημά του τις κυριότερες φορές που συζητήθηκε η διχοτόμηση μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας σε 33 αναφορές. (Δημοσιεύθηκε το πλήρες κείμενο στην Σημερινή το 1989/90 και στο ‘Ετσι κατέστρεψαν την Κύπρο’ ) Μερικές από αυτές τις αναφορές είχαν ως εξής:
1) Ιούνιος του 1956 Τούρκος πρέσβης στο Λονδίνο προς τον Βρετανό Υπουργό Εξωτερικών.
2) Βρετανός επιτετραμμένος στην ΄Αγκυρα 24 Οκτωβρίου 1956 .
3) Ο κ. Μπιρτζί σε γεύμα με τον Βρετ. ΥΠΕΞ 30.11.1956 στο Λονδίνο είπε πως η διχοτόμηση προσφερόταν ως το μόνο μέσο για μια τελική λύση και απάντησε καταφατικά σ΄ερώτηση του Υπ. Εξωτερικών, εάν οι Τούρκοι θα ικανοποιούνταν με μια διευθέτηση που θα προνοούσε για τελική διχοτόμηση, εάν και όταν θα προέκυπτε αυτοδιάθεση.
4) Συνομιλία με Βρετ. ΥΠΕΞ στο Παρίσι 13/12/1956 ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε πως θα ήθελε να εξετάσει ταχέως μαζί με το Λονδίνο την εφαρμογή του διαμελισμού.
5) Ο Υπουργός Αποικιών επισκέφθηκε την Άγκυρα στις 16/12/1956 και έδειξε στο Μεντερές το σχέδιο δηλώσεως της βρετ. κυβερνήσεως που περιλάμβανε αναφορά στη διχοτόμηση. Ο Μεντερές είπε ότι μπορούσαν να κάνουν την αναφορά πιο ισχυρή, και τότε θα είχαν την συναίνεση της τουρκικής κυβέρνησης 100%. Έκαναν την τροποποίηση περίπου στις γραμμές που εισηγήθηκε ο Μεντερές, ο οποίος έκανε σαφές ότι η διχοτόμηση θα περιλάμβανε βρετανικούς θυλάκους.
6) Η Δήλωση Αποικιών 19/12/1956 δεν απέκλειε την διχοτόμηση και την ξεχωριστή αυτοδιάθεση όταν η διεθνής και στρατηγική κατάσταση το επιτρέψει...
7) Απάντηση ερωτήσεων 19/12/1956.
8) Μετά τη δήλωση της 19ης Δεκεμβρίου 1956 η τουρκική κυβέρνηση επαναβεβαίωσε τη βρετ. κυβέρνηση ότι θεωρούσε τη δήλωση εκείνη ως ‘πακέτο’ και πως δέχθηκε τις προτάσεις Ράτκλιφ, μόνο γιατί συπεριλάμβαναν την αναφορά για τη διχοτόμηση.
9) Ο Commander Noble σε ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη συμπεριέλαβε μέρος της δήλωσης του Υπ. Αποικιών 19/12/1956 εκφράζοντας έτσι την πολιτική της Βρετανίας. “΄Οταν το σύνταγμα φανεί ότι λειτουργεί ικανοποιητικά και όταν το επιτρέψει η διεθνής και η στρατιωτική κατάσταση, τότε θα είμαστε έτοιμοι να μελετήσουμε την εφαρμογή της αυτοδιαθέσεως…” (Εννοώντας βέβαια την ΧΩΡΙΣΤΗ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ).
10) Στις 18/3/1957 ο Βρετ. Πρέσβης στην Άγκυρα με οδηγίες Λονδίνου είπε στους Τούρκους ότι ...με την αδιαλλαξία Μακαρίου και ελληνικής κυβέρνησης η διχοτόμηση γίνεται μια περισσότερο προφανής λύση. Και πως να είναι βέβαιοι οι Τούρκοι ότι η Βρετανία δεν σκοπεύουν να υπαναχωρήσουν από τη θέση της 19/12/1956.
11) Βρετανοί προς Τούρκους : Αν αποτύχουν οι συνομιλίες οι Τούρκοι θα είναι κερδισμένοι θα πρέπει αναπόφευκτα να μελετηθεί η περίπτωση διχοτόμησης.
12) 29 Μαρτίου 1957 ο Βρετ. πρέσβης μεταβιβάζει στους Τούρκους πως οι απόψεις της Βρετανίας εκφράζονται στη δήλωση του Υπ. Αποικιών 19/12/1956. Αν οι συνομιλίες αποτύχουν θα υπάρξει αυτοκυβέρνηση με όρους που θα κατοχυρώνουν τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων και τελικά αυτοδιάθεση και για τις δύο κοινότητες.
Σε περίπτωση διχοτομήσεως η Βρετανία θα διατηρήσει ένα θύλακα κάτω από βρετ. κυριαρχία...
13) 30 Μαρτίου 1957 ο Μπιρτζί έδωσε περαιτέρω απόψεις της τουρκικής κυβέρνησης στον Βρετ. πρέσβη για διχοτόμηση, και πως μαζί πρέπει να μελετήσουν πως θα διενεργηθεί η διχοτόμηση...
17) Στις 11 Απριλίου 1957 ο πρόεδρος της Βουλής των Λόρδων υπενθύμισε την δήλωση της 19ης Δεκεμβρίου 1956, τις προτάσεις Ράτκλιφ υπό τον όρο ότι μπορούσε να υπάρξει αυτοδιάθεση και για τις δύο κοινότητες...
29) 5 Ιουλίου 1957 ο Υπ. Αποικιών διαβεβαίωσε τον Τούρκο πρέσβης για την δέσμευσή του για αυτοδιάθεση συμπεριλαμβανομένης και της εκλογής για διχοτόμηση.
30) 15 Ιουλίου, 1957 ο Υπ. Αποικιών διαβεβαιώνει ότι “εάν πρόκειται να εφαρμοστεί αυτοδιάθεση, αυτή θα πρέπει να εφαρμοστεί εξίσου τόσο για τους Τούρκους όσο και τους Ελληνες και αυτή είναι η πολιτική της Α.Μεγαλειότητος”
Είναι γεγονός ότι ο Σερ Τζόν Χάρτινγκ δεν ευνοούσε την διχοτόμηση αλλά δεν την απέκλειε. Το επιτελείο του εξάλλου ήταν εκείνο που είχε ετοιμάσει τα πρώτα διχοτομικά σχέδια μεταξύ Ιουνίου 1956-Νοεμβρίου 1956 και που αποδεσμεύθηκαν το 1998 και περιλαμβάνονται στα βιβλία μου “Conspiracy or Blunder?” & “Top Secret”.
Την διχοτόμηση τον Νοέμβριο του 1956 απέρριψαν οι Αρχηγοί των Στρατιωτικών Επιτελείων αλλά όχι το Foreign Office...
Φανούλα Αργυρού
Λονδίνο 9/11/2009
[Απάντηση στο δημοσίευμα Λ.Λ 10.11.2009 στην Σημερινή]
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου