8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1956 : Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΩΝ, Ι. ΠΑΤΑΤΣΟΥ, Α. ΖΑΚΟΥ, Χ. ΜΙΧΑΗΛ



Σπύρος Δημητρίου
Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή

Είναι συγκινητικές και συνάμα γεμάτες πατριωτική φλόγα, οι επιστολές των μελλοθανάτων του αγώνα της ΕΟΚΑ. Χωρίς ίχνος φόβου και με πλήρη συνείδηση του σκοπού για τον οποίο θυσιάζονται, προσπαθούν μέσα από τις λίγες αυτές γραμμές να παρηγορήσουν τους οικείους τους και ιδιαίτερα τη μητέρα τους. Η πίστη στον Αγώνα και στο Θεό είναι στην ψυχή τους βάλσαμο σ’ αυτή την ύστατη στιγμή. Η υπερηφάνεια και η μεγαλοσύνη του ΕΛΛΗΝΑ ΗΡΩΑ θα τρομάξουν τον Άγγλο κατακτητή.
ΙΑΚΩΒΟΣ ΠΑΤΑΤΣΟΣ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ
«Αγαπημένη μου μητέρα,
Χαίρε. Ευρίσκομαι μεταξύ αγγέλων. Τώρα απολαμβάνω τους κόπους μου. Το πνεύμα μου φτερουγίζει γύρω από τον θρόνο του Κυρίου. Θέλω να χαίρης όπως κι εγώ. Αν κλαίης θα λυπούμαι. Τ’ όνομά σου θα γραφή στην ιστορία γιατί εδέχθης να θυσιασθή το παιδί σου για την Πατρίδα. Είναι καιρός τώρα να καμαρώσης το παιδί σου. Ευρίσκεται εκεί ψηλά όπου ψάλλουν οι άγγελοι. Χαίρε αγαπημένη μου μητέρα. Μην καίης για ν’ ακούσης την αγγελική φωνή μου που ψάλλει Άγιος Άγιος Άγιος Κύριος Σαβαώθ. Ψάλλε και συ μαζί μου. Ψάλλε, προσεύχου, δόξαζε τον Θεόν σ’ όλην την ζωήν.
Αγαπητή μου μητέρα σου ζητώ μίαν χάριν. Είναι η τελευταία μου επιθυμία. Εάν εκπληρώσης την επιθυμίαν μου αυτήν η ψυχή μου θα χαίρη. Θέλω να χαρίσης όλα τα
βιβλία μου στο πρόσωπο εκείνο που σου είπα. Πες της Μαρούλας και θα σε βοηθήση. Το ξέρω ότι με αγαπάς και είμαι βέβαιος ότι θα χαρίσης τα βιβλία μου χωρίς να πάρης χρήματα. Για χρήματα μη σκέπτεσαι διότι ο Θεός θα σου στείλη ευσπλαχνικά πρόσωπα να σε βοηθήσου.
Φίλησε την Μαρούλα εκ μέρους μου και όλην την οικογένειάν της.
Σε φιλώ αγαπημένη μου μητέρα και θα παρακαλώ τον θεόν για σένα, προσεύχου και συ για μένα.
Χαίρε αγαπημένη μου μητέρα, χαίρε. Ψάλλε και συ μαζί μου.

Σε φιλώ
Το αγαπητό σου παιδί
Ιάκωβος»
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟ
«Αγαπητέ αδελφέ,
Όταν θα πάρης το γράμμα μου αυτό θα έχω φύγει για πάντα.(Υπάρχει κανείς που θε μείνει;).
Η ώρα του θανάτου πλησιάζει μα στην ψυχή μου φωλιάζει η ηρεμία. Τη στιγμή αυτή ακούμε την Ηρωική Συμφωνία του Μπετόβεν. Στη θέση που βρισκόμαστε τώρα ούτε με το μικροσκόπιο δεν μπορούμε ν’ αποκαλύψουμε, που υπάρχει τραγωδία του θανάτου. Τότε μόνο θα αισθανόμουνα λύπη, αν ήξερα ότι θα μπορούσα να μείνω για πάντα νέος κι αθάνατος, αν απέφευγα την εκτέλεση. Νομίζω όμως ότι μόνο με την εκτέλεση θα μπορέσω να μείνω για πάντα νέος κι αθάνατος. Πρώτα ή ύστερα έπρεπε να διαθέσω τη ζωή μου. ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΠΙΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ.
Δίνε θέρρος στην οικογένεια. Προσπάθησε να παρηγορήσης τη μητέρα μας. Ο πρώτος της γιός από τώρα και στο εξής θα είσαι εσύ και όχι εγώ.
Σε φιλώ
Ο αδελφός σου, Ανδρέας»
Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ
«Αγαπητοί μου γονείς,
Όταν θα διαβάζετε το γράμμα μου αυτό εγώ θα έχω σβήσει για πάντα από τη ζωή. Μη νομίσετε όμως ότι αυτό με λυπεί. Απεναντίας επειδή γνωρίζω για ποιό σκοπό θα εκτελεσθώ αισθάνομαι τον εαυτό μου ισχυρόν και γαλήνιον και είμαι έτοιμος να τα αντιμετωπίσω όλα με αφάνταστη ψυχραιμία. Τι κι’ αν ζήσω 50 και 60 χρόνια, πάλι θα πεθάνω και μάλιστα άδοξα. Δεν θέλω να λυπάστε καθόλου για μένα. Έχετε πολλά παιδιά και δεν πρέπει να λυπηθήτε που θα θυσιάσετε ένα για την λευτεριά της Κύπρου μας. Τις ατελείωτες ώρες μου τις περνώ διαβάζοντας θρησκευτικά βιβλία και τραγουδώντας εθνικά τραγούδια. Ας μη με κολακεύη η μητέρα μου ότι θα ζήσω και θα ξανάρθω στο σπίτι της γιατί έχω κιόλας δώσει την ψυχή μου στους ουρανούς. Ζήσετε ευτυχισμένα με τα άλλα μου αδέλφια και ο παντοδύναμος Θεός θα σας δίνη κουράγιο για να αντέξετε σ’ όλες τις δοκιμασίες που σας περιμένουν. Λυπούμε που θ’ αφήσω πίσω μου αγαπημένα μου πρόσωπα τι να γίνη όμως αφού ήταν θέλημα Θεού να με χάσετε.
Αυτά έχω να σας γράψω, κλείω δε το γράμμα μου με τον τελευταίο θερμό μου ασπασμό και με την ευχή όπως πολύ σύντομα αποκτήσετε εκείνο για το οποίο εγώ πεθαίνω.
Με άπειρη αγάπη, ο υιός σας
Χαρίλαος Μιχαήλ»

Πηγή:
Σπύρου Παπαγεωργίου ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΘΥΕΛΛΑ 1955-1959 Εκδόσεις Κ. Επιφανίου Λευκωσία 1977

Σχόλια