Ένα συγκλονιστικό κομμάτι της Ιστορίας μας, ανεκτίμητο και πολύτιμο είναι το ΕΝΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ της 15ης Ιανουαρίου του 1950. Οι λέξεις «ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ» παραμένουν ανεξίτηλα γραμμένες στις καρδιές μας, στην πάνδημη μνήμη, στην ψυχή του λαού, στους μαθητικούς μας χάρακες, σε κάποιους τοίχους και βράχους στα κατεχόμενα. Στις ελεύθερες περιοχές κάποιοι εργολαβικά πήραν ασβέστη και «ασπρόγιασαν».
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ποτέ δεν έγινε αποδεκτό από τους ισχυρούς της γης, ωστόσο η Ιστορία της Ανθρωπότητας το έχει καταγράψει. 97,5% του Λαού τάχθηκε υπέρ της ΕΝΩΣΕΩΣ με την Ελλάδα.
Καταθέτω τον σεβασμό μου στην επέτειο με ένα ποίημα που έγραψε ο Νεοζηλανδός Ποιητής Walter D’Arcy Cresswell το 1956 που το μετάφρασα στα Ελληνικά και ένα δικό μου ποίημα.
Το σονέτο «Ένωσις 1821-1956» γράφτηκε το 1956 από τον Νεοζηλανδό ποιητή και δημοσιογράφο Walter D’Arcy Cresswell, που τον είχε συγκλονίσει ο Αγώνας της ΕΟΚΑ για την Ελευθερία. Περιλαμβάνεται στην συλλογή “ POETRY AND CYPRUS- A manifesto for Moderns», που εκδόθηκε το 1957 στο Λονδίνο ( Τhe TRIREME PRESS) . Άλλα σονέτα της συλλογής φέρουν τίτλους όπως ΕΟΚΑ, Πετράκης Γιάλλουρος, Μακάριος, Τα ημερολόγια του Διγενής, Τρόοδος, Τι λέτε Κύριε Χάρντινγκ κλπ. Θα εκδοθεί στα Ελληνικά σύντομα στην Κύπρο.
EΝΩΣΙΣ 1821-1956
Walter D’Arcy Cresswell-μετάφραση Ελένης Θεοχάρους
Νάτος ο Τούρκος πισωγυρίζει και φεύγει. Οι λυτρωμένοι τόποι
στέκουν εκεί που στέκονταν. Ξανά η Αθήνα θριαμβεύει
επάνω σε γυμνές βουνοκορφές και σ ανθισμένους κάμπους
και επάνω σ άπειρα νησιά που τα φιλάει στοργικά το κύμα!
Μα πως μπορεί λοιπόν μονάχα η Κύπρος απ όλα τ άλλα μέρη
κάτω από σκληρό, πικρό και μισητό ζυγό να υποφέρει;
Ξεσηκωθείτε Έλληνες λοιπόν, μάταια σεις ποτέ δεν πολεμήσατε
Χτυπάτε-χτυπάτε τον θρασύ κατακτητή ώσπου να γονατίσει!
Ω πως μπορείτε να ντροπιάζετε, Εγγλέζοι εσείς, την ίδια σας την χώρα
που διάλεξε γι αυτήν το πιο πολύτιμο στεφάνι της η Δόξα,
όταν ελύτρωνε απ την σκλαβιά και απ το σκοτάδι την Ελλάδα,
που τότες αναστήνονταν μες την λαμπρή την μουσική της Shelley
και μες του Μπάιρον τους εγερτήριους και παθιασμένους στίχους;
Ας είχε σήμερα τέτοιες φωνές ο κόσμος!
Σημείωση μεταφράστριας: Ο ποιητής μάλλον αναφέρεται στην Mary Shelley, ποιήτρια και φίλη του Λόρδου Βύρωνα είτε στην Percy Bysshe Shelley, η οποία έγραψε το Music, When Soft Voices Die το 1821.
ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ
ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ
Enosis (en’ osis) – Gr- n. (pol.)
The Union of Cyprus to Greece
Cassel’s English Dictionary
Εκείνη η λέξη που παραμένει κρυμμένη στις ναφθαλίνες
μαζί με τις σημαίες, τους αλατζάδες και τα μερσίνια των γονιών μας
χιλιάδες χρόνια μετά την συμφορά,
εκείνη η πανέμορφη Κόρη
που την είπαν πόρνη και την πετροβολούσε αφιονισμένο πλήθος,
ανέραστες γυναίκες και υστερικοί αλλενδυμασίες,
-ενώ εμείς την αρνηθήκαμε προσποιούμενοι άγνοια
και αντιπερνούσαμε κοιτάζοντας αδιάφορα
το ματωμένο σώμα-,
εκείνη η όμορφη Μάνα
που φιλούσε χαμογελώντας τους μελλοθάνατους γιους της,
βγαίνει κρυφά το σούρουπο πίσω από τους λόφους
και λάμπει σαν άγαλμα,
ανατέλλει τα μεσάνυχτα σαν σελήνη μέσα στο πέλαγο
σε εφτασφράγιστη μποτίλια θαλασσινού παραμυθιού,
καμιά φορά φωσφορίζει μες στο σκοτάδι
σκαλισμένη στους μαθητικούς μας χάρακες,
σιγοφέγγει μες στο λυκόφως στους τοίχους
κάποιας εκκλησιάς, κάποιου σκολειού
και δεν λέει να σβήσει...
Εκείνη η λέξη γίνεται Μύθος
και Γυναίκα που επιστρέφει,
ταράζει τον ύπνο μας και μας μιλάει Ελληνικά,
μαθαίνει Ελληνικά στα παιδιά μας,
μας παίρνει χέρι-χέρι και μας οδηγεί
στα στενορύμια της Κερύνειας,
σφογγίζει τον ιδρώ στα εικονίσματα των Αγίων,
μετράει στο κομποσκοίνι με ροζιασμένα χέρια
τις αμαρτίες ολονών μας
καθώς μαζεύει χαρούπια στην Καρπασία,
κελαρύζει στις βρύσες και γίνεται φλοίσβος και φλέβα
και γεννιέται μέσα στο πέλαγο σαν νέο φεγγάρι,
αρμενίζει χωρίς ρυτίδες, χωρίς φκιασίδια,
σχεδία που κουβαλάει λιγοστούς ναυαγούς...
http://maxhnews.com/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου