Δοξαστικό του Μάρκου Δράκου

Γράφει ο Πέτρος Στυλιανού

Η ευγενική πρόσκληση στον γράφοντα του Β΄ Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δομετίου (Κ.Β.) στο ετήσιο εθνικό μνημόσυνο του ήρωα Μάρκου Δράκου (που θα τελεσθεί την Κυριακή 18η Ιανουαρίου 2015, στον ιερό ναό Αγίου Παύλου, στον Άγιο Δομέτιο, προϊσταμένου του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου και ομιλητή τον Δήμαρχο Αγίου Δομετίου Κώστα Πέτρου), με παρόρμησε να σταθώ σε κάποιους δοξαστικούς στίχους που ο γράφων σύνθεσε. Από τη μεγάλη Ωδή παραθέτω στην απέθαντη μνήμη του ασύγκριτου ήρωα και μεγάλου μοραλίστα της πληγωμένης γης μας, τους λιγοστούς πιο κάτω στίχους:
Δόξα στην αγαθότητά σου, Κύριε, / που μας ενώνεις μαζί Του / χαρίζοντάς μας το καθαρό απόσταγμα / απ’ τους έντονους προβληματισμούς Του / σαν, αλυσοδεμένοι από την αποικιοκρατία / στους φράγκικους πύργους / και στα βενετσιάνικα καστέλια, / προσπαθούσαμε / ν’ ακροχαράξουμε φως / στην κατάμαυρη θολούρα / που από παντού μας έπνιγε.// Δόξα στην ιλαρότητά σου, Κύριε, / που μας επιτρέπεις / να προσατενίσουμε / τη μοιρόγραφτη νύχτα του Σεπτέμβρη / όταν, σπάζοντας / τις σιδερόφραχτες καγκελλόπορτες / του φράγκικου πύργου, ριχτήκαμε έξω απ’ το κάστρο / αντάμα με Κείνον.//
Δόξα στην ημερότητά σου, Κύριε, / που απαραχάραχτη κρατάς στη σκέψη μας / τη σκηνή της προσευχής Του / τη νύχτα της απόδρασης / που θα μας σημαδεύει / στη ζωή μας ολάκαιρη / καθώς ενεοί ετάζαμε / την εκ βαθέων εξομολόγηση / την άμεση πνευματική / και ηθική ταύτηση / με το Απόλυτο και το Θείο / καθώς De Profundis, / ενώπιος ενωπίω / διαλέγεται το Δημιούργημα / με το Δημιουργό του.//
Δόξα στις ανεξερεύνητες βουλές σου, Κύριε / που θέλησες με ηρωικό / και αξεπέραστο θάνατο / να καταξιώσεις τον ήρωα / όταν - αναζητώντας φως / μέσα στη φοβερή τη νύχτα / ζωσμένος απ’ τα θεριά του κατοχικού στρατού / στις κορυφογραμμές και τα διάσελα / των βουνών της Σολιάς / χτυπώντας ώς την ύστατη ρανίδα / απ’ της καρδιάς τη βρυσομάνα / τον ξένο δυνάστη - / έπεφτε / απολυτοποιώντας τη γενναιότητα / μεγιστοποιώντας το δυναμισμό / τανύζοντας τα πλαίσια / αλτρουισμού και αυταπάρνησης / ώς τα στερνά τους άκρα //
Δόξα στη μεγαθυμία σου, Κύριε, / που έπλασες και μας αποκάλυψες / τη μοναδική κι ανεπανάληπτη / ηθική και αγωνιστική μορφή της Κύπρου / που μ’ όλο που δεν πρόλαβε / να ξεδιπλώσει / όλους τους κυματισμούς της ψυχής / και τους στοχασμούς της καρδιάς / - σβήνοντας σαν το πεφταστέρι / η άλκιμη εφηβική του νειότη - / την έστησες λαμπρό υπόδειγμα / κι ολόφωτο ορόσημο / για τις τωρινές / και τις μελλούμενες γενιές. //
Δόξα στην απεραντοσύνη σου, Κύριε, / που μας καταξίωσε / σφαιρικά να ξαγναντέψουμε / όλες τις πτυχές και τις εκφάνσεις / της τόσο σύντομης / μα τόσο καταξιωμένης ιστορικά / διαδρομής του:// Ως συνδικαλιστή ηγέτη / Ως στρατευμένο αγωνιστή / στις γραμμές της ΠΕΟΝ / ως ζηλωτή θερμουργό / και διαπρύσιο κήρυκα / με το Βαγγέλιο στο χέρι / του Ναζωραίου // Ως στρατιώτη επιτελικό / και πολεμιστή μαζί / στις εμπροσθοφυλακές του αγώνα / Δόξα στο άμετρο έλεός σου, Κύριε / που μας επέτρεψε / να συμπολεμούμε μαζί Του / στα βουνά και στα διάσελα / της σκλαβωμένης γης μας.

http://www.sigmalive.com/simerini

Σχόλια